'Hotel is een levensstijl geworden'
Vrijwel elke Texelaar is de afgelopen jaren wel eens voor een vergadering, receptie of wat anders in Hotel Den Burg geweest. Steevast te gast bij de familie Eshuijs. Dat wordt volgende week anders, de familie Eshuijs heeft het hotel na 35 jaar verkocht.
Hij reageerde aanvankelijk terughoudend toen Hanny begin jaren tachtig met het idee thuis kwam om Hotel Den Burg aan de Emmalaan in Den Burg over te nemen. Hans Eshuijs werkte destijds als boekhouder bij Joustra-Koorn in Den Burg, het runnen van een hotel had hij niet meteen voor ogen. Hanny wel. Die had al gewerkt bij Opduin en het badhotel in De Koog (nu Juliana) en op de boot waar ze Hans had leren kennen toen hij naar Texel op vakantie kwam. Zij wilde graag een eigen hotel draaien, dus er werd actie ondernomen toen Hotel Den Burg, destijds in handen van Gerrit Coevert, in de aanbieding kwam. Er volgden gesprekken met Coevert en er begon aan het thuisfront iets te veranderen. Hans vond de gedachte aan een hotel toch beduidend interessanter dan het in eerste instantie leek.
Het leidde op 1 april 1984 tot een wisseling van de wacht: Hans en Hanny namen die dag het hotel over van Coevert. Hanny nam plaats in de keuken, Hans ging achter de bar. Het was een plek die hem beviel en waar hij in de loop der jaren met menig Texelaar van alles en nog wat besprak. Hanny: "In het begin combineerde hij de bar met het werk bij Koorn, maar dat was niet vol te houden. Op een dag nam hij ontslag en kwam hij bij me met de vraag of hij volledig in het hotel mocht komen werken?" Lachend: "Meteen aangenomen natuurlijk. We vormden een fantastisch team."
Hans en Hanny werden de vijfde in lijn van eigenaren van Hotel Den Burg dat begin jaren dertig als pension was begonnen. De dames Schrama en Bakker waren destijds de oprichters. Het pension was aanvankelijk bedoeld voor leerlingen van de zeevaartschool in Den Burg. Later nam Dirk Eelman het over, gevolgd door de familie Lakeman die het pension omdoopte in Hotel Lakeman. In 1967 werd Gerrit Coevert de vierde eigenaar, in 1984 gevolgd door de familie Eshuijs.
Hans ontpopte zich tot gastheer van de gasten en dat deed hij met verve. Dochters Freya en Sarah Eshuijs herinneren zich hoe hij zijn 'metamorfose-gangetje' had tussen de keuken en het restaurant. In de keuken kon hij wel eens mopperen op mensen die iets onmogelijks wilden, maar de gast had daar nooit last van. "De terugweg - zijn metamorfose-gangetje - was net lang genoeg, zodat hij in het restaurant weer op en top gastheer was."
Achtergebleven wandtegeltje Gerrit Coevert leidde tot aankoop van huis buurvrouw
Hotel Den Burg had zijn vaste gasten in de zomer en het is ook altijd een plek geweest voor mensen die op Texel aan het werk waren en een overnachtingsadres nodig hadden. Hanny: "Dat was niet overal gebruikelijk in hotels, maar wij hebben er altijd goede ervaringen mee gehad. Het mixte goed met andere gasten die hier op vakantie waren. Ik vond het alleen wel belangrijk dat mensen niet in hun werkkleren aan de bar kwamen zitten, maar eerst even een douche pakten." De maaltijden werden afgestemd op de werkmensen die over de vloer waren. Geen liflafjes, maar 's avonds gewoon een stevige maaltijd. "En 's morgens een goed ontbijt, wel zo prettig om de dag mee te beginnen." Hotel Den Burg was jarenlang het vaste hotel van de organisatie van de Ronde om Texel en het is de plek waar Lions Club Texel samenkomt.
De familie Eshuijs zelf nam haar intrek in de woning van mevrouw Preschel naast het hotel, nadat die woning te koop was gekomen. Hans en Hanny zaten aanvankelijk in dubio of ze de woning van de buurvrouw moesten kopen, totdat hun oog op één van de vele achtergebleven wandtegeltjes van Gerrit Coevert viel. "Wie afwacht, krijgt wat anderen niet wilden hebben", luidde de tekst. Hans en Hanny keken elkaar aan en zaten binnen de kortste keren bij de buurvrouw aan tafel. De koop was snel gesloten. En Hanny was blij dat de vele wandtegeltjes die Coevert had achtergelaten niet meteen na de overname waren opgeruimd. "Dat heeft ons wel over de streep getrokken."
In 1999 en 2000 volgde de grootscheepse verbouwing van zeven maanden waarbij Hotel Den Burg werd uitgebreid met de grote zaal plus serre aan de achterzijde en waarbij het voormalige woonhuis van Jurrit Veldstra (oud-directeur Gemeentewerken) tegen de vlakte ging om plaats te maken voor nieuwbouw. Een voormalige schuur van Ran ging eveneens tegen de vlakte om plaats te maken voor de grote zaal. Aan de voorkant van het gebouw kwam de kleine zaal die ook geregeld door Texelse verenigingen wordt gebruikt voor vergaderingen of bijeenkomsten.
De verbouwing leidde een nieuw tijdperk in met recepties, buffetten en op zondagmiddag de hightea's. Met name het laatste bracht veel Texelaars naar Hotel Den Burg. "Het was aanpoten", vertelt Hanny. "Dan had je bijvoorbeeld buffetten voor tachtig of negentig man en met recepties had je soms over de honderd mensen in huis." Freya en Sarah: "We hebben recepties in de ochtend gehad waarbij je voor honderdveertig mensen eieren aan het bakken was. Dat was een kwestie van doorbakken en daarna moest je je weg zien te vinden met al die gebakken eieren tussen alle gasten door. Maar het was achteraf leuk om gedaan te hebben." De familie Eshuijs runde het hotel tegen die tijd met een man of tien en er kwam ook een kok in de keuken bij. Met dank aan de hightea's kreeg Hotel Den Burg eind 2002 de beschikking over de 'Vleugel van Ed', de voormalige concertvleugel van het NIOZ die voorheen in De Lindeboom stond, maar daar weg ging in verband met een verbouwing. De vleugel werd tijdens de hightea's regelmatig bespeeld en het gebeurde soms ook dat gasten bij het ontbijt achter de vleugel kropen. Tot december 2005, toen werd de vleugel inzet van een geschil tussen een aantal Texelaars met als resultaat dat een paar Texelaars de vleugel 'ontvoerden'. Sarah was die avond alleen in het hotel en wist niet beter dan dat er een paar mensen langs kwamen om de vleugel op te halen. Dat gebeurde immers wel vaker. Het bleek de laatste keer dat de concertvleugel in Hotel Den Burg zou staan. Aan de ene kant jammer volgens Hanny, aan de andere kant was het ook wel prettig dat ze het kostbare muziekinstrument niet meer in huis hadden. Sarah leed niet onder de 'ontvoering', behalve dat ze er achteraf een wonderlijk verhaal aan overhield.
Het jaar 2016 werd het jaar waarin alles anders werd. Hans werd ziek en overleed op donderdag 22 december, vlak voor de Kerstdagen. Hoewel hij al ziek was, was Hans zolang het ging nog volop actief voor het hotel en voor zijn andere activiteiten op het eiland. Hij was penningmeester van de dorpscommissie van Den Burg, betrokken bij D66 en voorzitter van Radio Texel. "Voor de dorpscommissie was hij druk in de weer met het hek in de notaristuin en 's middags ging hij ook vaak even fietsen. Hij deed het allemaal, totdat het op het laatst echt niet meer ging." Sarah en Freya, die beiden aan de overkant woonden, keerden in 2016 terug naar het eiland om al zoveel mogelijk mee te werken in het hotel toen Hans zieker werd. Als gezin vormden ze een sterk en goed draaiend team.
Het jaar 2017 werd een geheel ander jaar. Dat was volgens Hanny, Sarah en Freya achteraf bekeken vooral een overlevingsjaar. De administratie die Hans altijd had gedaan, kwam nu op hen neer. "Op zo'n moment zie je pas echt wat hij allemaal in het hotel deed. Hans had alles al keurig opgeborgen in mappen, maar het was toch nog een hele klus om alles uit te dokteren. Op zulke momenten mis je hem nog harder dan we al doen." Volgens Freya en Sarah was het wel fantastisch om te merken hoeveel hulp ze van anderen kregen om alles draaiende te houden. "Je zag hoeveel goodwill Hans had opgebouwd en het was erg prettig om die steun te krijgen."
Voordat Hans ziek werd, stond Hotel Den Burg al in de stille verkoop. Na zijn overlijden waren Hanny, Sarah en Freya daar minder mee bezig, maar in 2018 kwam het weer op de voorgrond. "We realiseerden ons dat het familiebedrijf groter was gegroeid en om veranderingen vroeg. De beste stap was een goede verkoop al was dat een moeilijk besluit voor ons." Het vergde even tijd, totdat eind 2018 Christian Nagy en Stefanie Klaus uit Duitsland interesse toonden in het hotel. De koop was snel gesloten. De nieuwe eigenaren nemen Hotel Den Burg per 1 maart over. Sarah en Freya blijven er nog een seizoen werken om de nieuwe mensen in te werken en bij te staan. Voor Hanny is het wennen om het hotel los te gaan laten en het woonhuis naast het hotel te verlaten. Dat wordt ingeruild voor een tijdelijke woning elders in Den Burg. "We hebben bijna 35 jaar in Hotel Den Burg gezeten. Het is een soort levensstijl geworden. Je bent continu met het hotel bezig, maar het is de moeite waard geweest."
Jeroen van Hattum
