Anders bekeken...

Vandaag is het een rare dag. De zon schijnt, het gras in de tuin is wit, de vogels vliegen af en aan, de narcissen prijken met hun toppen omhoog, de sneeuwklokken bloeien, maar in ons hart zijn er tranen. Het is Valentijn, maar een liefde nam afscheid van ons. Dat is met momenten, die jaren kunnen duren, soms moeilijk.

Valentijn….

Het leven zit vreemd in elkaar, draden gaan van mens tot mens, en dan is er zomaar een breuk, is de hoop vervlogen en blijft er een grote leegte achter. Gelukkig zijn er de dierbare herinneringen, waar we uit kunnen putten en die voortleven in verhalen en gedachten.

Soms zijn er situaties waarin nog geen gezamenlijke herinneringen zijn. De zwangerschap, de hoop van de aanstaande ouders, familie, de dracht, het bewegen onder het hart is dan vooral de blijde verwachting die leeft en opgelucht ademhaalt als het kindje gezond geboren in de wieg van zich laat horen.

Jammer genoeg is niet elke afloop van een zwangerschap of bevalling voorspoedig. Groot verdriet als de hoop wordt weggevaagd. Per jaar komen er in ons land ongeveer 800 baby's na een zwangerschap van 22 weken of meer levenloos ter wereld.

Vanaf 4 februari kunnen deze kindjes officieel in de Basis Registratie Personen worden opgenomen. "Noem mijn naam en ik besta." Vroeger werd over deze verliezen vaak niet meer gesproken. Dat maakte het gebeuren nog zwaarder en moeilijker. De Katwijkse Natasja Geyteman-Bos was de grondlegger van de wetswijziging in het BRP. Zij startte een petitie die in een week 80.000 steunbetuigingen kreeg. "Stille Levens", het kenniscentrum van babysterfte heeft een website waarin u kunt delen in uw verdriet.

Ook in onze dichte nabijheid was er een groot gemis. Drie vriendinnen hebben een kruisje op het hart. Moeder Lena verloor een prachtig meisje, ze heeft het altijd met zich meegedragen. Ook mijn beide zussen moesten een kindje verliezen en deden nu aangifte. Het kindje werd bij de naam genoemd. Ik zelf droeg een tweeling waarvan eentje overleed en dat is heel dubbel. Bij mij overheerste na de grote wanhoop het geluksgevoel. En dat is altijd zo gebleven. Het gaf grote meerwaarde. Niet voor iedereen is dat weggelegd.

Noem mijn naam en ik besta

De wonderen om ons heen moeten we koesteren, en de mensen die we liefhebben bij hun leven vertellen dat we veel om ze geven. Dat is misschien wel de beste en allerbelangrijkste boodschap bij Valentijn….

Jozien