Afbeelding
Foto: Job Schepers

@txl

Curlingouders

Ik kan natuurlijk niet achterblijven, nadat er een nieuw begrip onze samenleving is heringetreden. Curlingouders; het wegnemen van obstakels op het levenspad van je kind. Regent het? Dan pakken we wel even de auto. Is de juf niet leuk? Nou dan zullen we het toch even met de juf bespreken. Typisch voorbeelden van curlingouders schijnt het. Maar hé, als je je rijbewijs hebt en je hebt een auto én het regent, pakken wij toch ook de auto?

Nemen wij ook niet onze eigen obstakels weg? Misschien is wel het verschil dat wij onze eigen obstakels wegnemen en een curlingouder dit voor een ander doet, in dit geval zijn of haar kind. Evenwicht zoeken lijkt mij lastig. We vinden het aan de andere kant ook ontzettend sneu als een kind door de regen naar huis moet fietsen. We vinden het ook niet goed als een ouder het een kind op school maar zelf uit laat zoeken als er problemen zijn.

Maar dan is weer het evenwicht zoeken wanneer het probleem groot genoeg is om bij te springen. En hoe weet je nou wanneer het probleem groot genoeg is? Als ouder doe je het eigenlijk nooit goed. Je doet het pas goed als je zelf vindt dat je het goed doet. Ik vind wel dat je als puber wel moet leren om dingen zelf op te lossen. Toen ik als puber een probleem had, moest ik het zelf oplossen.

Ik kon (en nog steeds hoor) altijd bij mijn ouders terecht voor tips en adviezen, maar het uiteindelijk oplossen deed ik zelf. Soms met flinke tegenzin, maar dat is dan wat het is. Ik denk dat ik er nu profijt van heb, al denk je daar als puber heel anders over. Maar dat is het leven toch? Je maakt soms ''obstakels'' mee en dat zal alleen maar meer worden naarmate je ouder wordt. En eerlijk is eerlijk he; met nog een klein hummeltje heb ik makkelijk lullen. Ik zal er vast nog tegen aan gaan lopen; curlingouder zijn.

Emily Westdorp