Kees Keyser:
Kees Keyser: "Op de landbouwschool voelde ik me als een vis in het water." Foto: Pieter de Vries

Oogst van fruit is kroon op het werk

Geboren en getogen op Texel?

Ik ben geboren op Molenbuurt, de plek waar ik nu nog woon. Een goede, vrije jeugd, al werd er verwacht dat ik snel ging meewerken op het bedrijf. Ik begon met appels opzoeken, aardbeien plukken en gras maaien. Ik heb in De Waal op de lagere school gezeten bij juf Beekenkamp en meester Albers. Op de OSG werd ik binnen een jaar weggestuurd. Daarna landbouwschool gedaan waar ik me als een vis in het water voelde. Vervolgens MAS in Tiel, waar ik wegens een brommerongeluk maar 1,5 jaar de lessen kon volgen. De stage (tussen het eerste en tweede jaar) in Zwitserland was een hoogtepunt van acht weken.

Wat voor werk doet u?

Na de schoolperiode rolde ik meteen het bedrijf in wegens ziekte van mijn ouders. Samen met mijn jongere zus Liesbeth (nog maar 15/16) runde ik het bedrijf. Dit was de meest harde leerschool. Kort gezegd teel ik appels, peren en pruimen. Hier is gewoon het hele jaar rond werk aan. Op het ogenblik ben ik de vruchtbomen aan het snoeien. Kale bomen, soms koud, nat, sta ik iedere dag te zagen en te knippen. Mezelf afvragend hoe de reactie van de boom op de ingreep zal zijn. Hoe hij is gegroeid, hoeveel bloemknoppen zitten erin, hoe meer bloemknoppen, hoe sterker ik kan snoeien. Met de snoei probeer ik het evenwicht tussen groei en vruchtbaarheid te vinden. Na de snoei beginnen de knoppen uit te lopen en wordt van enkele rassen het teveel aan bloemknoppen uitgebroken om de bloei te verlichten. Wanneer de bloemen vruchtjes zijn geworden, worden deze met de hand uitgedund, afhankelijk per boom wat deze aankan.

Als ik het goed heb, mag een ander het best hebben

Wat is het mooie aan het werken met fruit?

Werken in de en vooral met de natuur. En de natuur is een harde baas. Vorst in de bloei. Storm voordat de vruchten geplukt zijn. Regen vlak voor de pruimenoogst. Hagel. Ziekten. Het werk kan zo maar weg zijn. Kortom, niets is zeker; hier houd ik van. Ieder jaar is het prachtig om met de oogst te kunnen beginnen, de kroon op het werk. Mijn hele leven ben ik aan het proberen voor mijn afnemers de juiste vruchten te telen/plukken. Tot nu toe lukt dit meestal goed, gezien de tevreden klanten. De laatste appels van het vorige seizoen staan nog in de cel te wachten op een liefhebber.

Wat doet u verder op het eiland?

Bassist bij de Chr. Muziekvereniging Excelsior in Oosterend. Hier ben ik vanaf mijn elfde lid van. Ik luister ook veel naar muziek. Hoogtepunt en heel leuk vond ik het boomgaardlied dat Ralph Schmidt voor mij geschreven heeft en in de boomgaard gespeeld heeft.

Hoe ervaart u de mensen op Texel?

Vrij, open, gemoedelijk en zonder dubbele bodem. Helaas komt hebzucht ook nogal eens voor. In dat geval neem ik liever een voorbeeld aan opa Keyser. Hij zei geregeld:"Als ik het goed heb, mag een ander het best hebben."

Wat moet blijven zoals het is?

Kleinschaligheid, de echte Texelse cultuur en mentaliteit. De rust en ruimte die er nog over is.

Wat mag anders?

De enorme hoeveelheid afval, energie en waterverbruik dat onder meer al het toerisme met zich meebrengt proberen te beperken. Als je het scherp stelt, zouden ze Waalenburg ook met schop en kruiwagen kunnen doen of moeten doen. Beter helemaal niet, boeren zijn prima natuurbeheerders.

Wat verdient meer aandacht?

Opknappen van oude gebouwen en schuren. Woonruimte voor de eigen bevolking. En permanente bewoning van zomerhuizen mogelijk maken.

Wat is er zonde aan Texel?

De sloop van de oude Gollards, het gemaal van Kloosterman en andere monumentale panden met een grote historische waarde. Campings die verdwijnen met daarvoor in de plaats enorme vakantiehuizen. Ceres, lelijke huizen op de Hoge Berg en het verdwijnen van specialistische winkels. Het transformatorhuisje op Molenbuurt was een knap gemetseld huisje, nu is het een lelijke betonnen klomp met een hek. Totaal niet passend op het oude land van Texel.

Wat mist u op Texel?

Een kolencentrale…. Daarmee bedoel ik dat ik de vrees heb dat op Texel onder meer oude diesels in de toekomst verboden gaan worden en dat we ons in elektrisch aangedreven auto's gaan verplaatsen. Met een 'kolencentrale' zou je zichtbaar maken wat een vervuiling dit met zich meebrengt. En dan praat ik nog niet eens over de accu's.

Wie verdient er een grote pluim?

10 voor Texel, een kleine groep van mensen met prima ideeën, waar helaas niets mee wordt gedaan. Veel bewondering voor hun doorzettingsvermogen.

Hoe kijkt u tegen het toerisme aan?

Irritant veel en "het seizoen" is er niet meer. Ik snap niet dat het zo uit de hand is gelopen, met de enorme bungalowparken, inclusief alle luxe. Voor mij persoonlijk is het nu over de grens van aanvaardbaar. Kamperen bij de boer bijvoorbeeld is voor de boeren een oplossing om te kunnen overleven, al zou het niet zo moeten zijn.

Wat doet u over 5 jaar op Texel?

Lekker snoeien, plukken, sorteren, maaien, heggen snoeien etc.

Wie zou u graag in een volgende Eiland Van... willen zien?

Peter Riteco. Peter heeft me veel geholpen, is daartoe altijd bereid en ziet dingen helder. Bovendien weet hij veel van het eiland en haar bewoners.