Ik ben gek op Arie Slob, ik heb zelfs zijn vakje meerdere malen aangevinkt met een rood potlood. Manlief was niet jaloers nee, ik kreeg zelfs een volmacht om ook het vakje van Arie rood te kleuren. Hij blijft aardig bij zijn standpunt en Arie is een man die voor het volk, de ambachten, de visserman is. We spraken hem ooit eens op Urk, daar liep hij op een visserijdag tussen de stromen mensen en stonden we samen te smullen van een moot gerookte zalm, zo uit het vat. Heerlijk..
Rentmeesterschap…..
Het vet liep ons bij de kin neer en dan voel je je een beetje gênant. Maar dat hoefde niet, Arie behoort namelijk ook tot de viseters. Deze lui zijn de schroom voorbij. Ze eten met de handen de sliptong. Ja, ik knabbel zelfs het staartje vaak op. Dat heeft ook iets, dat samen delen, samen eten. Het gesprek wat dan volgt is negen van de tien keer op dezelfde golflengte.
Deze week kwam hij in het nieuws, niet meer voor de visserij. Nee, hij gaat over onderwijs en vond dat er niet gespijbeld mocht worden. De scholieren warm gemaakt voor demonstratie Den Haag konden beter thuis blijven en in de schoolbanken het voer tot zich nemen. Dit is dus de ene keer dat ik het niet met hem eens ben.
Het is de beste les in staatsinrichting en geschiedenis die je kinderen maar kunt geven. Demonstreren is het enige middel van het volk om in de democratie te laten horen wat je vindt. En hoe belangrijk is dat voor de jeugd? Heel belangrijk!!
Het zijn allemaal "start-ups", opstarters en als ze verder willen in deze wereld moeten ze leren, zeker, alle weken, alle dagen. Huiswerk, tassen vol. Het vet loopt hun niet over de kin, ze krijgen de moten niet meer zo op hun bordje. Nee, het onderwijs verwacht dat ze zelf alles tot zich nemen, de begeleiding en uitleg zijn tot een zeer laag niveau gedaald. Vele uren vallen uit, de motivatie en inspiratie die wij kregen in de klas is er niet meer en dan zouden wij gaan verbieden dat ze die ene dag mogen demonstreren? De opstarters moeten kansen krijgen, de ogen moeten open, anders zal het opschalen straks heel veel moeite geven.
De jeugd staat straks namelijk voor een hele grote taak. Als wij, Arie, manlief en ik - de grote groep vergrijzers straks oud zijn - moeten zij alle ballen in de lucht houden. En als dan het allerbelangrijkste, je leefomgeving vernield is, wat heeft het dan voor zin? Eigenlijk zou Arie ook moeten opschalen; net als op Urk, tussen de kinderen moeten gaan lopen, met ze roepen, met een spandoek in de hand. Dan zullen de kinderen later zijn vakje ook roodkleuren, het vakje rentmeesterschap.
Als je leefomgeving vernield is, wat heeft het dan voor zin?