Ingrid Walpoott:
Ingrid Walpoott: "We verbouwen onze eigen groenten en bloemen en doen dat zo veel mogelijk volgens de methode van de Permacultuur." Foto: Jeroen van Hattum

Je leert van werken met vluchtelingen

Wat is uw favoriete plek op Texel?

Er zijn veel mooi plekken: de duinen, het strand, zicht op de Molenbuurt, de koeien en de schapen vanuit mijn raam; maar het meest geniet ik toch als ik aan het eind van de middag, na vis gehaald te hebben in Oudeschild, terug mag fietsen langs de Waddendijk. Niemand meer te zien, een enkele boot en die éindeloze Waddenzee, helemaal voor mij alleen.

Hoe bent u op Texel terecht gekomen?

Wij waren zo'n 12 jaar geleden op zoek naar een karakteristiek huis, met voldoende plek voor de (klein)kinderen en logés en een flinke lap grond waarop we wat konden "klooien". Marijn, mijn partner, was al uitgewerkt. We kenden beiden het eiland van vakanties. Marijns moeder heeft nog korte tijd aan de huishoudschool gewerkt. Een goede vriendin van mij had een kleine caravan op 't Woutershok. We hebben alle voor- en nadelen afgewogen. Strand, duinen, bos en wad, goede voorzieningen, een prachtig huis, maar ook ver weg van vrienden en familie, de boot die de reistijd verlengt en géén Concertgebouw of filmhuis. We kwamen tot de slotsom dat het eiland alles heeft wat een mens nodig heeft. De vrienden en familie vinden het heerlijk een paar dagen te komen logeren en wij bij hen.

Het eiland heeft alles te bieden wat een mens nodig heeft

Wat voor werk heeft u gedaan?

Ik ben 20 jaar mede-eigenaar geweest van een watersportbedrijf, waar ik ook in werkte. Daarna heb ik een aantal jaren gestudeerd (en part/time gewerkt). Eerst de sociale academie de Horst, richting sociaal cultureel werk en later management. Ik kwam in het tweede jaar van de academie terecht in het Utrechtse welzijnswerk, waar ik eerst met en voor kinderen werkte en later leidinggevende functies had voor mensen die allemaal voor kinderen en jongeren uit verschillende culturen werkten (o.a. kinderopvang, peuterspeelzalen, jongeren op straat). De laatste 12 jaar van mijn betaalde werk was ik zzp-er en deed ik voornamelijk werk voor de afdeling Onderwijs van de gemeente Utrecht. Een groot project was het opzetten van de Voor- en Vroegschoolse Educatie, waar jonge kinderen extra aandacht krijgen om goed voorbereid aan de basisschool te beginnen.

Vanwaar de keuze met vluchtelingen te werken?

Ik had in mijn betaalde werk veel ervaring opgedaan met het werken met kinderen (en hun ouders) uit verschillende culturen. Daar lagen mijn interesse en deskundigheid. Toen ik hoorde dat op Texel een afdeling van Vluchtelingenwerk Nederland actief was heb ik me daar aangemeld als vrijwilliger. Ik heb hier maatschappelijke begeleiding gedaan en een rol gespeeld in het ontwikkelen van het werk en de organisatie op Texel. De laatste jaren regel ik de eerste opvang van vergunninghouders als ze op Texel komen wonen en het wekelijks spreekuur op maandag in het gemeentehuis. Alles samen met een flinke groep vaste vrijwilligers. Het leuke aan het werk is dat je mensen verder kunt helpen en zélf ook bijna wekelijks leert van de vragen en oplossingen.

Wat doet u verder zoal op het eiland?

Op die flinke lap grond verbouwen wij onze eigen groenten en bloemen, houden onze kippen en doen dat zo veel mogelijk volgens de methode van de Permacultuur. Bij Permacultuur geloven we in lokaal, vers en gezond voedsel dat met respect voor mens en aarde is gegroeid, zie www. Permacultuurnederland.org. Afgelopen jaar heb ik me meer toegelegd op kruiden. Omdat ik er veel heb, zet ik verse kruiden op vrijdag en zaterdag aan de straat, zo ongeveer van april tot oktober. Verder mag ik graag wandelen, thee of een Skuumkoppe drinken aan het strand, fietsen en zwemmen. We hebben veel "overkanters" te gast en die komen niet alleen voor een kopje koffie. Héél gezellig overigens! Verder zijn wij gastadres van "Vrienden op de Fiets", voor sportievelingen die meerdaagse fiets- of wandeltochten maken én lid zijn. En dan zit ik nog in het bestuur van Texels Welzijn en breng één keer per maand een weekend maaltijden rond voor "Tafeltje-dek-je".

Hoe ervaart u de mensen op Texel?

Wij hebben ervaren dat de Texelaars open en vriendelijk zijn. En in jou geïnteresseerd, misschien wel benieuwd naar jou als nieuweling, als je zelf ook interesse hebt in hun doen en laten.

Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?

De ruimte en de weidsheid van het landschap met zijn karakteristieke stolpen, boeten, schapen, sneeuwklokjes die alweer in de berm staan, straks velden vol boshyacinten en bermen vol paardenbloemen en fluitenkruid. Gecombineerd met een groot aantal voorzieningen.

Wat zou er op Texel anders mogen?

De aandacht voor duisternis is heel fijn; een enkele lantaarnpaal (of ledlampje in de weg) op kruisingen zou best mogen. Verder zien wij ook ineens helverlichte objecten, die mogen dan wel weer weg of verduisterd worden. Die enorme gebouwen: grote landhuizen met veel buitenverlichting en enorme verlichte koeienschuren moeten het landschap niet gaan overheersen.

Wat verdient meer aandacht op Texel?

Handhaving van de maximum snelheid. Autoluwer maken van het eiland.

Wat mist u op Texel?

Wij vonden destijds de wekelijkse filmhuisavond in 't Cafeetje in Oosterend erg leuk.

Wie verdient er een grote pluim op Texel?

Al die vrijwilligers die hun dagelijkse en/of wekelijks werk met plezier doen. En waardoor er bijvoorbeeld zoveel muziek- en sportverenigingen kunnen zijn.

Hoe kijkt u tegen het toerisme aan?

Het is wél erg druk de laatste 2 á 3 jaar en dan vooral met auto's. Maar ik begrijp ook dat er door die drukte veel voorzieningen kunnen zijn én dat er veel mensen hun brood aan het toerisme verdienen. Toeristen zouden geen recht moeten hebben een voorrangskaart te kopen bij TESO.

Wat doet u over vijf jaar?

Ik hoop dat ik nog steeds kan "klooien" in de tuin én open kan staan voor veranderingen en daarin meebewegen.

Wie zou u graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?

Kees Keyser, met zijn prachtige fruitboomgaard en een schuur vol heerlijk fruit en sap. Kees is onze achterbuurman; een harde werker. Hij weet veel over het eiland en vertelt daar graag over als hij bij ons komt eten.