Achter de schermen
Kaartje
Het was van de week weer net op tijd; ik moest nog een nieuw Texelvignet kopen. Een paar jaar geleden was ik te laat waarna ik prompt een 'gemeentelijke herinnering' van 65 euro onder de ruitenwisser had. Een jaarkaart kost inmiddels 30 euro, maar daar zul je mij niet over horen. Zeker niet als ik in vogelvlucht bezie wat voor 'historie' deze kaart sinds de invoering in 2012 al heeft opgeleverd...
Dat begon al met de politieke besluitvorming in 2011 (wel/niet/wel/niet) waarbij te midden van alle discussies in één moeite door het betaald parkeren in Den Burg werd uitgebreid tot buiten de ring. De kaart kostte toen nog €15,-, betaald parkeren gold slechts voor een paar plekken op het eiland en een jaar duurde nog gewoon twaalf maanden.
Vervolgens kwam de discussie dat het Texelvignet veel breder ingezet zou kunnen worden. Het ene en na het andere vergezicht passeerde de revue en het vignet bleef intussen gewoon zoals het was.
Er kwam een Mobiliteitsfonds om de meeropbrengsten in onder te brengen voor de infrastructuur. En er werd - vorig jaar - afscheid genomen van dat fonds, omdat de gemeente vanuit een dergelijk fonds toch geen structurele bedragen aan infrastructuur mocht besteden.
Toen was daar om het moment om de jaarkaart al vóór en na de jaarwisseling geldig te laten worden. Oftewel: op Texel duurt een jaar sindsdien veertien maanden. Dankbaar gegeven om aan de overkant te duiden dat op Texel de dingen soms wat anders gaan dan in de rest van de wereld.
We hebben nog een tijdje aparte parkeervignetten voor Texelaars en toeristen gehad, maar dat is ook alweer voorbij. Begin 2016 werd het betaald parkeren uitgebreid naar heel Texel inclusief de strandslagen. Op 10 november 2016 was er de beroemde begrotingsraad waarin het besluit viel om bijna acht ton van de €2,3 miljoen uit het parkeervignet aan te wenden voor het dekkend krijgen van de gemeentelijke begroting. Op die manier was er dekking voor de nieuwe sporthal, de WKO op het gemeentehuis en het onderwijscentrum. Dat ging ook niet geheel ongemerkt voorbij.
In 2017 was er het nieuws dat de gemeente minder opbrengsten had uit het vignet dan verwacht, totdat - met dank aan speurwerk van collega Gerard - bleek dat met een te hoog aantal aantal unieke auto's werd gerekend. Begin 2018 was er heibel toen het college de tijden voor het betaald parkeren oprekte naar de avonden en het weekend. En inmiddels zijn de kosten voor 2019 verdubbeld ten opzichte van 2012.
Maar goed, mij zul je niet horen. Het vignet brengt inmiddels meer dan vier miljoen in het laatje. Toch is daar één klein dingetje; als je nu een vignet (officieel e-vignet) aanschaft bij een parkeerautomaat, krijg je als bewijs van betaling enkel een nietszeggend wit klein bonnetje. Dat rijmt natuurlijk niet. Voor de aanschaf van een dergelijk vignet wil je gevoelsmatig op zijn minst een tastbaar aandenken. Al is het alleen al vanwege de inmiddels opgebouwde 'historie'...
Jeroen van Hattum