Laag voor laag meer diepgang over Chris
Evenwichtig, onverbloemd, dicht op de huid en tegelijkertijd met behoud van afstand. Enkele begrippen die van toepassing zijn op de film 'Wie is Chris Boekel' die OSG-leerling Elias Marseille uit Den Burg voor zijn profielwerkstuk op de OSG maakte.
Meer dan een jaar lang volgde Elias met de camera het doen en laten van Chris Boekel uit Oudeschild, inmiddels oud-leerling van de OSG en student wiskunde. Het resultaat was afgelopen vrijdag en een week geleden te zien in Cinema Texel in Den Burg.
In de film wordt al snel duidelijk dat het onderwerp de keuze voor het maken van een film rechtvaardigt. Chris is een opvallende jongen die rare fratsen uithaalt en een jongen waar diverse leraren op zowel de basisschool als de OSG moeilijk vat op kunnen krijgen.
Elias sprak voor de film met de ouders van Chris, vrienden van Chris, een paar leraren en een ex-vriendin van Chris. De hoofdpersoon zelf komt ook aan het woord. Het leidt ertoe dat laag voor laag meer duidelijk wordt over Chris zijn achtergronden. Iedereen is open in het vertellen, zowel over de leuke als de minder leuke kanten van Chris waardoor een evenwichtig beeld ontstaat.
Essentieel in het verhaal is dat Chris op jongere leeftijd geregeld opmerkingen krijgt over zijn uiterlijk. In de bewoordingen van Chris viel het allemaal wel mee, maar van lieverlee rijst het beeld dat de vervelende opmerkingen hem wellicht toch meer deden dan aanvankelijk leek. Het ontwikkelde bij hem in ieder geval een bewijsdrang om bij de groep te horen en gedrag om anderen te laten lachen. "Ik ben ook wel iemand die zich makkelijk laat leiden om bij een groep te horen door anderen te laten lachen."
Het knappe aan de film is dat je als kijker in eerste instantie iemand ziet die de pias uithangt door uit een rijdende auto te springen, door rotzooi te trappen in een lokaal of door met vla te kliederen in de kantine van de OSG.
Het roept aanvankelijk gelach op, maar het blijft stiller in de zaal als je hem verderop in de film weer de joker ziet zijn. Tegen die tijd is duidelijk dat het opvallende gedrag van Chris eigenlijk helemaal niet zo leuk is en dat hij er zelf ook niet altijd gelukkig mee is.
Dieptepunt is wanneer Chris op social media een leraar dood wenst, nadat hij de klas is uitgestuurd. Het is een zeer primaire reactie, maar het leidt wel tot politie-optreden en het maken van excuses bij de docent. Een van zijn vrienden vertelt voor de camera dat hij Chris in deze situatie ook niet meer kon helpen. Ander dieptepunt is dat Chris niet mee mag met de werkweek naar de Ardennen, iets wat hem werkelijk raakt. "Het voelt hier alsof er iets van me afgepakt is." Hij krijg het gevoel dat de school tegen hem. De stress leidt zelfs tot een gang naar het ziekenhuis.
Als kijker kun je tegen die tijd meevoelen met docenten die geen land met Chris konden bezeilen. Tegelijkertijd is het goed om te zien dat er ook docenten zijn die hem wel begrijpen en daarmee steun bieden.
De openheid van de mensen die aan het woord zijn en het monnikenwerk van Elias om uit al het beeldmateriaal één geheel samen te stellen, leidt tot een film waar je van begin tot eind naar blijft kijken. Binnenkort is het geheel op youtube te zien.