Lopend vuurtje
Hondenpoep
Je kent ze wel die tegels met "Poep niet op de stoep" Met zo'n afbeelding van een hond die het dus wel gewoon doet. Poepen op de stoep. Het gebeurt helaas nog steeds al te vaak dat ik met mijn vrouw naar Den Burg loop en we heel veel moeite moeten doen om alle keutels te ontwijken. Nu zullen een aantal mensen denken: "Oh nee weer zo'n verhaal over hondenpoep." Zeik niet zo stap er gewoon overheen. Die mensen zullen niet weten dat mijn vrouw niet de mogelijkheid heeft om eroverheen te stappen. Mijn vrouw loopt niet, die rijdt, en het euvel met rijden in een rolstoel is dat je de handen gebruikt om je voort te bewegen. De wielen die contact hebben met jouw honds' poep, grijpt mijn vrouw dus elke keer vast om gang te houden. Met andere woorden, zij grijpt elke keer in de zooi van iemand anders, die achter wordt gelaten op de stoep.
Omdat mensen niet de moeite nemen om even een zakje mee te nemen om de poep die op de straat komt te liggen in een zakje te stoppen en met zich mee te nemen naar huis en daar in de vuilnisbak te gooien. Want degene die wel zakjes meenemen en de poep oprapen, moeten natuurlijk ook wel die handeling doen. De poep weggooien in de vuilnisbak. En niet wat er nu heel vaak gebeurt in de bosjes gooien tien meter verder omdat het ongemakkelijk is om met zo'n zakje te lopen. Dan doe je het dus aan de ene kant heel goed, je ruimt de troep op van je hond, maar dan gooi je wel de zooi in de natuur neer. En wat dan even een dingetje is, plastic vergaat dus niet. Dat blijft in de natuur achter, dan heb ik liever dat je de poep laat liggen. Dat spoelt na verloop van tijd weer weg met de regen. Nee, niet doen, niet laten liggen! Gewoon die zakjes meenemen en oprapen die poep. Denk aan de vieze handen van mijn vrouw. Je bent als opraper al halfweg om het helemaal goed te doen, geweldig. Maar nu even nog naar de vuilnisbak thuis en daarin deponeren, dan heb je een dikke tien voor hondenhygiëne tijdens het uitlaten van uw geliefde huisdier.
Wat natuurlijk nog makkelijker is om uw hond gewoon aan te leren dat poep tussen de bosjes thuis hoort. De hond gewoon laten wennen dat ze moet poepen daar waar de bosjes zijn. Dit betekent misschien voor u als baas dat u iets meer aandacht moet hebben voor uw hond, wanneer deze moet poepen gelijk even een zetje geven richting de bosjes. Niet doorlopen en trekken aan de lijn zodat de drollen helemaal langs de Bernhardlaan komen te liggen, omdat de hond nog bezig is met zijn behoefte te doen. Nee, eventjes wachten, de hond misschien even met de kont de goede richting op wijzen en als deze klaar is met zijn behoefte doen, weer rustig doorlopen. Tenzij de keutel natuurlijk op de stoep ligt.
Even een klein schepje pakken, opscheppen en in de bosjes deponeren. Dan hoeft u hem niet eens mee te nemen naar huis. En mocht er onverhoopt een veeg achterblijven - omdat de substantie van de poep van uw hond niet heel vast is - kan een flesje water uitkomst bieden, gewoon even naspoelen. Laten we wel wezen, u heeft gekozen voor een hond, die keuze heeft u wel overwogen gemaakt, mag ik hopen. Dit betekent dat u er zorg voor moet dragen, er voor zorgen dat hij oud wordt en gezond blijft. En een gezonde hond wordt zo'n twaalf jaar oud, misschien zelfs nog ouder. Dit wist u toen u hem ging aanschaffen, want u bent hondenliefhebber en net als elke hondenliefhebber wist u ook dat behoeftes doen ook hoort bij de hond. En dat deze discussie altijd zal worden gevoerd, tenzij de hondenliefhebber uiteindelijk de omslag maakt en de drollen, keutels, poepjes hoe u het wilt noemen opruimt. Dus tot aan de prullenbak.
Robert Bakker