Woelmuis

Jutgoed

Het is allemaal niet eerlijk. Nou is jutten nooit eerlijk als je het goed beschouwt, maar de verdeling van de diverse goederen over de eilanden was dit keer wel heel erg scheef. O, zo graag had ik mijn vensterbank vol gezet met my little pony's! Ik kan het maar moeilijk verkroppen, met die twee en een half pootloze kuipstoeltjes en wat duffe gasslangetjes, die aan Texel werden toebedeeld. Ik hoop dat er nog iets van die droevige zooi richting Flora gaat, of Kaap Skil, dat maakt me al niks meer uit. En ik hoop dat hoofdstrandvonder Michiel Uitdehaag zijn hoed erbij heeft opgezet en er toch nog wat plezier aan heeft beleefd, naast een hoop extra werk waar hij vast niet zo om verlegen zat. Het is toch weer wat anders dan al die walvissen van de laatste jaren. Ecomare puilt onderhand uit van de skeletten. En de laatste jutter kan je bewonderen in het steegje naast de Oudheidkamer, opgezet, met fiets en al. Misschien komt er toch nog wat aangespoeld, anders volgende keer beter maar weer. De vorige keer hadden we alleen maar zemelen, tenslotte. Gelukkig nieuwjaar!

Woelmuis