"Sta open voor
elkaars verhaal"
De feestdagen zijn achter de rug. "2019 is aan" om het maar even populair te zeggen, dus nog de beste wensen. Sommige dingen veranderen en heel veel blijft hetzelfde. Zo heeft u weer gewoon de Texelse Courant ontvangen en net als de vorige jaren siert een foto van de nieuwjaarsduik de voorpagina. Voor mijzelf is het toch een bijzondere krant, aangezien het de eerste is die verschijnt onder mij als hoofdredacteur. En op wat voor een plaats. Op deze plek stond - op een verhuizing van rechts naar links na - de afgelopen jaren 'Annie'. Als je dan toch ergens een column mag schrijven als kersvers hoofdredacteur, is dat een mooie plaats.
"We moeten het samen doen", schreef ik op Nieuwjaarsdag al op de website en ik deel deze boodschap ook graag nog even in de eerste papieren versie. Niet alleen de redactie, niet alleen het bedrijf, maar alle Texelaars en iedereen die Texel een warm hart toedraagt. Dat is ook mijn oproep aan u als lezer: denk mee, wees kritisch, stuur foto's en video's, doe mee aan TipTexel.nl, voorzie ons van nieuws. We zullen het niet altijd eens zijn, dat is onmogelijk. Maar wat wel mogelijk is om er in alle redelijkheid over te praten lijkt mij. Het mag fel, natuurlijk. Maar laten we wel beschaafd blijven. Van de week was ik bijvoorbeeld in discussie met Marc Plomp van het Vogelinformatiecentrum. De discussie ging over 'nieuwe natuur' en landbouw. Hoe blijft dit in evenwicht en waar kunnen beide kanten elkaar versterken. Ik ben van mening dat wijzen geen zin heeft. Je moet het toch met elkaar doen. Natuurinclusieve landbouw kan als beide partijen willen. Marc en ik zijn het niet altijd eens, maar hij wil me graag eens meenemen over het eiland. Om te laten zien wat hij voor mogelijkheden ziet. Ik heb de uitnodiging direct geaccepteerd. Sta open voor elkaars verhaal. Dat mag best wel eens beter op Texel. In de krant zal ook altijd ruimte blijven voor beide partijen, waar de discussie ook over gaat.
Laten we er met zijn allen een mooi jaar van maken. Voor mij persoonlijk betekent dit onder meer dat ik mijn uiterste best ga doen om het net zo goed te doen als mijn voorganger. Gerard heeft de lat hoog gelegd, zoals zijn voorgangers dat op hun beurt weer deden. Hij en Jeroen zullen er scherp op zijn dat ik er geen zootje van maak en als zij het niet doen, doet één van de andere medewerkers van het bedrijf dat wel. "Heel veel succes, wel jammer dat je geen echte Texelaar bent", wenste iemand mij succes toen bekend werd dat ik hoofdredacteur werd. Sommige dingen kan ik niet veranderen, maar ik probeer altijd oog te houden voor Texelse tradities en gewoonten. Bovendien is het overgrote deel van het bedrijf nog gewoon Texels, dus het 'groenzwart' blijft heus gewaarborgd. Een overkanter blijft natuurlijk een overkanter, maar ik voel me meer Texelaar dan dat ik me ooit Sappemeerder heb gevoeld. Texel is mijn thuis.
Ik weet dat er wel wat wenkbrauwen gefronst zijn, toen bekend werd dat ik hoofdredacteur werd. Ik ben relatief jong en bovendien vrij uitgesproken in mijn blogs. "Stoppen die nu ook?", vroeg een vriend onlangs. Nee, die gaan gewoon door. Ik heb mijn lief en leed gedeeld met de lezer als ik vond dat daar reden voor was. Ik blijf dat doen. Hopelijk zal jullie kritische feedback ervoor zorgen dat ik scherp blijf en niet achterover ga leunen. Zeg het als jullie mijn objectiviteit in twijfel trekken in mijn stukken in de krant.
En ik weet ook, ik zal nog wel eens op mijn bek gaan. Ik had in 2011 nooit verwacht dat ik nu hoofdredacteur van de Texelse Courant zou zijn, maar ik ben dolgelukkig dat het zo is. Ik wil tot slot René bedanken dat hij mij het vertrouwen geeft. René nam het elf jaar geleden over van Henk van Wijk en ik ben er van overtuigd dat zijn koers geleid heeft tot de gezonde krant die tot op de dag van vandaag twee keer per week bij alle Texelaars op de mat valt. Daarnaast zijn er online grote stappen gemaakt middels de nieuwsbrief, meer beeld, een betere digitale krant. We weten met zijn allen waar we voor staan en waar we naar toe willen. Zoals hij bij zijn overname zei: "roer recht en neus in de wind."
Job Schepers