Een man op wie je kon bouwen
Aimabel, iemand op wie je kon bouwen en iemand die zich op diverse fronten inspande voor het eiland. Enkele kwalificaties voor Willem Hemelraad uit De Waal die afgelopen zaterdag onverwacht op 64-jarige leeftijd overleed.
Hij was jarenlang betrokken bij de Ronde om Texel (waarvan twee jaar als voorzitter), stond in de jaren tachtig aan de basis van het Texelse Jazz Festival, was voorzitter van de Stichting Vrienden van de Vlijt en vanaf 1998 zat hij in de organisatie van de Texel Airshows van het vliegveld.
Willem kwam eind jaren vijftig als kind voor het eerst in aanraking met Texel toen hij met zijn ouders en zus op het eiland op vakantie ging. Ze stonden een aantal jaar op camping Kogerstrand in De Koog waar Willem als kind graag in de duinen en op het strand was. In 1975 kwam hij tijdens zijn studie opnieuw in contact met Texel, toen als badmeester voor het Utrechtse Studenten Werkkamp.
Hij deed dit bijna tien jaar en dan bij voorkeur bij Paal 9. Het leverde hem goede contacten op met de familie Vlaming van het strandpaviljoen, hij leerde veel Texelaars kennen en het leverde hem een blijvende passie voor Texel op. Na het badmeesteren bleef Willem vrijwel elk weekend naar Texel komen. In IJsselstein had hij intussen als tandtechnicus een eigen Tandtechnisch Laboratorium.
Sinds de jaren tachtig was Willem betrokken bij de Ronde om Texel. In eerste instantie voer hij tijdens de wedstrijden mee in een veiligheidsboot om de catamarans te begeleiden. Vanaf 1998 begeleidde hij de Ronde in zijn Landrover op het strand. Vervolgens kwam hij in het containerdorp op het strand bij paal 17 waar hij mede-verantwoordelijk werd voor de veiligheid op het water. Nadat de Ronde in een crisis terecht was gekomen (na het vertrek van Zwitserleven) trok Willem twee jaar lang de kar om de Ronde om Texel weer in rustiger vaarwater te krijgen.
In een recent artikel in deze krant omschreef Willem zijn eilandgenoten als zeer vriendelijk en gastvrij waar je als buitenstaander goed tussen kon komen als je normaal gedroeg. Dat gold zeker voor Willem, een man met een hart voor het eiland waar hij zich graag voor inspande.