Ik pak een half dubbel donker uit de vriezer, vroeger, met de kinderen, gingen er twee broden per dag door, maar nu doe ik het met een halve per dag. In de zomermaanden zijn manlief en ik aardig wat kilo's afgevallen, beter voor de knieën en het hart. Ja de kilo's komen er elk jaar een paar bij aan, verdikke. Twaalf broden gingen zo aan boord van de kotter voor een midweek. Volgens dochterlief aten we veel te veel koolhydraten, dat brood moest echt minder. "Wat is er mis met een bruine boterham?", sprak manlief tegensputterend.
Maar ja, met bewegen en geen koek, kwam er weinig resultaat. Er wordt heel wat opgegeten door ons mensen, 45 miljoen kalkoenen gingen op Thanksgiving in de Amerikaanse oven en ja, we zijn helemaal een beetje van de leg als de Aldi en de AH een paar weken dicht zijn voor verbouwing. We worden - of misschien zijn - al overdadig. Op de tafel in de keuken liggen allemaal recepten en kookideetjes voor de kerst. Wat is lekker? Wat lust iedereen? In de kamer ligt de tafel vol met kaarten, een lijst met adressen en kerstzegels en in het kantoor staat het vol voor de Sint, die bij ons pas laat komt dit jaar.
We doen altijd lootjes met surprises en gedichten. Ik heb de ruim twee meter lange zoon getrokken, die elke dag een pak brood meeneemt naar zijn werk. Dat blijkt uit het lijstje, de zilveren large broodtrommel van Mepal. Hij werkt op de ING-bank in Leeuwarden en woont in Emmen. Dat is een hele reis, dan moet er ook een stikkezak mee voor onderweg. Ik stap op de fiets en ga op zoek, maar het blijkt nog niet zo eenvoudig. De broodtrommel blijkt er bijna zo uit te zien als mijn koffertje dat meegaat in het vliegtuig als handbagage. Op de computer besteld, al vlot gearriveerd en nodigt het natuurlijk uit tot ook een gedicht van formaat. En na wat dubben lijkt die stikkezak nog niet zo'n gek idee als surprise.
Een oud rood geruit tafelkleed gaat onder de naaimachine en een stok erbij uit het bos maakt het compleet. Ik leg hem op mijn schouder en moet meteen aan iemand denken. U ook? Ik ken het deuntje ook nog "Daar komt Swiebertje…" Die man ging gewoon lekker op weg, schoot achterop een boerenwagen, of ging bij Saartje om de koffie. Geen gedoe met lijstjes en kaarten, nee die maakte zich niet druk om een kar met boeskippe. Hij ging onderweg en had vertrouwen, hij wist dat het goed kwam. Misschien is dat wel een goeie tegenhanger, en de manier om naar de kerst toe te leven, een adventsgedachte met een gerust hart. De gang op de ezel onderweg, het komt wel goed…
Hij ging onderweg, had vertrouwen en wist: het komt goed