Henk werd verliefd op buurmeisje
De veehouderij hebben ze jaren geleden al overgedaan, Henk en Maatje Tjepkema hebben nog wel vijftig kippen en een flinke moestuin. "Zo blijven we in beweging", zegt het 60-jarig huwelijkspaar. De giften van hun gasten schenken ze aan Hospice Texel.
Henk (nu 85) groeide op op hoeve Mariënburg in de Prins Hendrikpolder, vlak bij de veerhaven. Maatje van Leeuwen (nu 80) woonde onder aan de dijk op hoeve Fak-Fak. "Ik werd verliefd op mijn buurmeisje", vertelt hij met glimmende ogen. Hij is een rasverteller, die het ene verhaal aan het andere rijgt. Bezoekers van cultuurhistorisch museum Waelstee, waar hij rondleidingen geeft, kunnen er over meepraten. Hij vertelt er onder meer het verhaal over haar opa. "Die kwam uit Zeeland. Op de arme grond in de polders viel het boeren vroeger niet mee. Voor vrijkomende boerderijen zochten ze boeren van de overkant. Zo kwam de opa van Maatje op De Korenschoof. Hij moest een groot gezin onderhouden. Voor wat extra inkomen raapte hij in het voorjaar eendeneieren. Hij legde er in de nesten kippeneieren voor terug. Die werden uitgebroed en zo had hij elk jaar een stuk of honderd kuikens. De hennen en hanen liet hij daarna lopen op de graanstoppels, die pikten de graankorrels die waren achtergebleven."
Toen Henk en Maatje trouwden trokken ze eerst in bij zijn ouders op de boerderij in De Prins, die ze overnamen. Ze verhuurden land aan bollenteler Sietse Ros. "Hij teelde gele krokussen en verdiende daar toen veel geld mee. Na de oogst gingen we met de cultivator over het land en verzamelden de achtergebleven bollen. Na verloop van jaren hadden we zelf een aardig hoekje krokussen. We verkochten eens een mud krokussen voor 700 gulden. "Dat was toen veel geld. 'Een koe brengt niet half zoveel op als die krokussen", zei mijn vader. Misschien bij een normale koe, maar met die van zijn zoon en schoondochter ging het iets anders.
Henk had namelijk oog voor kwaliteit. Hij fokte koeien van hoge kwaliteit, ooit werden twee van hun dieren tentoongesteld op de Westfriese Flora. Dat was een hele prestatie. Door de Rundveeverbeteringscommissie waren ze geselecteerd uit honderd koeien.
Henk kreeg nadien een telefoontje over Anna 13. "Een Spanjaard had haar gezien en wilde haar kopen. Hij bood tienduizend gulden. Dat was heel veel geld. Onze hele veestapel had het dubbele gekost. Ik legde mijn hand op de hoorn en vertelde het Maatje."
Maar die schudde resoluut haar hoofd. "Het is onze mooiste koe, niet verkopen." Henk respecteerde het oordeel van zijn vrouw. Maar haar schoonvader verklaarde het stel later voor gek. Die zei: "Jullie hebben meer verstand óm je kop dan er ín..." Maar zo gek waren ze niet. Anna 13 bracht nog een aantal mooie nakomelingen ter wereld. Ook stieren die ze voor goed geld konden verkopen. "Twee naar Friesland en een naar Groningen", vertelt Henk.
In 1970 maakte het stel met hun gezin de overstap naar De Waal, waar ze iets boven het dorp hoeve Oosterwaal konden overnemen. Naast het boeren deed Henk het nodige bestuurswerk. Dat beperkte zich niet alleen tot Texel, hij ging er ook voor naar de overkant. Vaak van huis dus, maar over het eigen bedrijf hoefde hij zich geen moment zorgen te maken. Maatje, zelf boerendochter, wist precies wat haar te doen stond.
Ze werkte hard mee in hun veehouderij, deed het huishouden, voedde hun hun drie kinderen op, deed bestuurs- en ander werk voor de kerk en ze ging tot voor kort ook nog voor allerlei goede doelen met de collectebus de deur langs. Bepaald geen stilzitter dus. Bij huis bestieren ze een flinke moestuin. De groente die ze overhouden belandt in het stalletje aan de weg. Net als de eieren van hun kippen, vijftig in getal.
Henk respecteert het oordeel van zijn vrouw Maatje
Henk prijst zich ook na zestig jaar huwelijk gelukkig met zijn vrouw, aan wie hij één van de gedichten opdraagt uit zijn uitgebreide oeuvre. Zes kleinkinderen hebben ze inmiddels en vier achterkleinkinderen.
Ze kregen de burgemeester op de koffie en zaterdag vierden ze hun bruiloftsfeest in De Bijenkorf in Oosterend. Cadeaus hoefden ze niet, ze hadden hun gasten gevraagd een donatie te doen voor het goede doel: Hospice Texel. "Zij verdienen het. We horen daar zóveel goeds over. En bedenk: uiteindelijk kunnen we daar op het eind allemaal terechtkomen."
Hun gasten gaven royaal. Woensdag overhandigden ze de envelop met inhoud: €2090,-. Henk: "Bij deze willen iedereen die heeft bijgedragen hartelijk bedanken!"