Co en Jo van Beek, 60 jaar getrouwd: We zouden in 1961 anderhalf jaar op Texel blijven
"We zouden anderhalf jaar op Texel blijven..." Dat pakte anders uit voor Co en Jo (Johanna) van Beek. Vanuit Westfriesland kwamen ze begin jaren zestig naar Texel. "We zijn nooit meer weggegaan." Woensdag vierden ze in goede gezondheid hun zestigjarig huwelijksfeest.
Nu wordt volop gegraven en grond verplaatst over het eiland. Begin jaren zestig was dat niet anders. Het was de tijd van de aanleg van de veerhaven op 't Horntje. De grond die daarbij vrij kwam werd onder meer gebruikt voor het verhogen van de Prins Hendrikdijk, tussen Ceres en 't Horntje.
Nadat de plannen op de tekentafel waren uitgewerkt, verhuisden Co, werkzaam bij Rijkswaterstaat, en Jo in 1961 naar Texel. Jo hield als projectleider waterbouw toezicht op de uitvoering van het werk. Jo: "We namen onze intrek in een houten keet van RWS aan de Kuilderweg in Den Hoorn, tegenwoordig de Mokweg. Daarna verhuisden we naar een keet op Klif, toen naar een huis in de Wagemakerstraat, later naar de Waalderstraat en nu wonen we hier in Jan Dirksoord. "
Het werk, waarbij de dijk ten zuiden van Ceres werd verhoogd, was omvangrijk. Het bleef daar niet bij. Toen de dijk aan de hele oostkant van Texel werd opgehoogd, was Co daar ook bij betrokken, net als bij de aanleg van nieuw gemalen.
Het ging niet vanzelf. "We moesten vechten om geld te krijgen van de Deltadienst." Uiteindelijk lukte dat, overigens mede dankzij de inzet van Jo. Ze was betrokken bij de organisatie van de grote demonstratie in Den Haag, toen bussen vol Texelaars - inclusief een koppel schapen - op het Binnenhof protesteerden voor de dijkverhoging. Met succes. Co: "We brachten de dijk op het basispeil van vijf meter plus NAP. Toen het klaar was, was Texel volgens de berekeningen voor 10.000 jaar veilig."
Maar inzichten kunnen snel veranderen, momenteel wordt volop gewerkt aan versterking van de dijk. Ook in het poldertje van het NIOZ. "Bij de aanleg van de veerhaven wilde de toenmalige directeur van het NIOZ onder geen beding dat de dijk werd verhoogd." Zo bleef het instituut buitendijks en kwetsbaar. Na langdurig gesteggel en een lobby door het NIOZ, wordt nu ook deze dijk versterkt.
Co heeft er zijn eigen gedachten over, zoals hij ook het huidige werk aan de dijk kritisch volgt. Jo: "We fietsen vaak langs de dijk en dan kan Co af en toe flink mopperen. Co: "Ze zetten tegenwoordig overal maar hekken neer. Nergens voor nodig, mensen zijn niet gek en houden zelf wel afstand."
Ook Jo heeft niet stil gezeten. Tientallen jaren was ze volop actief in het verenigingsleven. Onder meer als penningmeester van Gymvereniging Texel, in de dorpscommissie, bij de bouw van dorpshuis d'Ouwe Ulo (nu Artex) en ze voerde actie voor de realisatie van sporthal Ons Genoegen. "Burgemeester Sprenger daagde ons uit om een bepaald bedrag bij elkaar te krijgen. Hij dacht: dat redden ze nooit. Maar we gingen stenen verkopen. Met een heel team aan de telefoon waren we ze in een week kwijt." Jo speelt enthousiast bridge, regelmatig fietst ze met haar man een rondje over het eiland.
Jo (82) en Co (84) kregen op hun huwelijksdag woensdag bezoek van burgemeester Uitdehaag en de krant. Ter verhoging van de feestvreugde bracht fanfare KTF het 60-jarige bruidspaar een serenade. Zaterdag vieren ze het feest met familie en vrienden.