Rechts Bart Boon en Erwin Croughs van SMS Projects op het anker van de Slow Mill, links de complete installatie, het zonnepark en steunverleners.
Rechts Bart Boon en Erwin Croughs van SMS Projects op het anker van de Slow Mill, links de complete installatie, het zonnepark en steunverleners. Foto: Gerard Timmerman/SlowMill

Proef Slow Mill opmaat naar golfenergiepark

Hoe kun je energie uit golven op een efficiƫnte manier omzetten in elektriciteit? De Slow Mill, een langwerpige drijver met daaronder zes kegelvormige bladen met daaronder een betonnen anker, kan wel eens het antwoord zijn op die vraag. Over enkele weken gaat in de Noordzee bij paal 12 een proef van start.

Erwin Croughs van ontwikkelaar SMS Projects kwam op het idee toen hij als kelner op cruiseschepen oceanen bevoer. "Tijdens een flinke storm ging ik het liefst naar het voordek. Wat niet mocht, omdat het gevaarlijk was, maar ik deed het toch. Een schip van 300 meter lengte werd moeiteloos opgetild. Ik ben gaan rekenen en concludeerde dat je een kleine kerncentrale nodig hebt om die energie te leveren. Daar moest ik wat mee. Anderen waren er al mee bezig, maar het blijkt heel lastig. Golfenergie gaat alle kanten op en is heel lastig te vangen, probeer daar maar eens een goed systeem voor te bedenken."

Het denkwerk van Croughs en zijn inmiddels vijf compagnons van SMS Projects mondde uit in veelbelovende proefmodellen. Aanvankelijk uitgetest in het klein, op laboratoriumschaal. "Dat werkte vrij goed, maar op zee is wat anders." Het principe van de Slow Mill is een drijver van circa twintig meter. Onder die drijver hangen zes conische (kegelvormige) bladen onder het wateroppervlak. Die staan in verbinding met een vliegwiel en een generator. Als golven tegen de bladen en de drijver slaan, wordt de kabel van het vliegwiel uitgetrokken en wekt de generator energie op. Als de golf voorbij is wordt de kabel weer ingetrokken en keert de Slow Mill terug in zijn oorspronkelijke positie. Tot de volgende golf. Inmiddels zit er zes jaar aan denk- en ontwikkelingswerk in. "Het gaat stapje voor stapje. Eentje voorwaarts en weer eentje terug. We leren elke keer weer wat meer."

De proef die binnenkort start bij paal 12, is een grote stap. Letterlijk, want het anker van beton waar bij Bart Boon bij De Cocksdorp de laatste hand aan wordt gelegd, weegt vijftig ton. Met een doorsnee van vijf meter en hol van binnen. Boon: "Door de lucht daarin kan hij drijven als een dobber." Croughs: "Maar als we hem vol water laten lopen zinkt hij naar de bodem." Het gevaarte wordt in Oudeschild te water gelaten en vervolgens naar zijn plek op vier kilometer uit de kust van paal 12 gesleept en afgezonken. "Dit proefmodel van de Slow Mill zal nog geen stroom opwekken, maar is vooral bedoeld om te kijken hoe het anker zich op volle zee gedraagt, of het stabiel is en bijvoorbeeld niet wegzakt in een kuil."

Bij succes is het in stappen de opmaat naar een golfenergie park van honderd units op vier kilometer uit de kust van Texel, over een lengte (parallel aan de kust) van twee kilometer met een gemiddelde opbrengst van 2,8 MW. Croughs: "De installatie zit vrijwel geheel onder water en achter de horizon, vanaf Texel zie je er dus niets van." Ander voordeel ten opzichte van windmolens is dat er veel minder staal nodig is voor dezelfde hoeveelheid energie. Croughs verwacht bij opschaling vrij snel tegen marktprijs te kunnen leveren. Bedrijven en instituten kijken vol belangstelling mee. Rijkswaterstaat, de NAM en baggeraar Van den Herik hebben serieuze interesse en het Waddenfonds buigt zich over een aanvraag. Bedoeling is dat de stroom voor Texel wordt geleverd via Texel Energie. De gemeente Texel steunt het project en Texelse bedrijven waaronder Mantje Lifestyle Sport en strandpaviljoen Paal 12, zijn sponsors van deze ankertest. Meer informatie op www.slowmill.nl.