Paar na 60 jaar huwelijk ongewild uit elkaar
"Ik heb een prachtig leven gehad", zegt Harm Gort (83) over zijn bijzondere levenswandel. Precies zestig jaar deelt hij die met echtgenote Diny (80). Maar ongewild leven ze nu gescheiden. Zij woont sinds een week in de Gollards, maar voor Harm zit dat er nog niet in.
Hun ''Nedersaksische" tongval verraadt dat ze uit het oosten van het land komen. Uit de buurt van Slagharen, waar Harms vader een boerderijtje had. Als jongen werkte hij in de Bonte Wever, waar exclusieve textiel werd gemaakt. "Na zeven jaar had ik wel lang genoeg binnen gezeten." Hij vertrok, ging aan de andere kant van Nederland bij de Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) aan de slag en werd vloermanager van een boortoren in Rotterdam. Zijn technisch inzicht sprong daar in het oog en hij promoveerde tot onderhoudsmonteur.
Twente bleef trekken en toen hij eens met zijn maat op de motorfiets een ritje naar Ommen maakte, viel zijn oog onderweg op een knap meisje. Diny: "Ik zat aan de slootkant met mijn vriendin." Harm: "Ze had van dat mooie lange blonde haar." Het bleef niet bij een groet. "Ik ben omgekeerd en gestopt." Zij: "We hebben een afspraakje gemaakt. Toen had Harm inmiddels een auto. Hij kwam met de volkswagen. Ook zij verhuisde naar het westen van het land. "Ik kreeg een betrekking in Den Haag, als huishoudster bij een deftige familie. "Pas op', zeiden ze, 'die vrouw is nogal een Ka.' Toen ik eens koffie inschonk en er volgens haar niet genoeg in de kopjes zat, tierde ze: 'Jij met je Haagse kopjes!"
Harm verdiende goed, maar kreeg heimwee. "Ik ben op de vlakte geboren, in de stad kijk je steeds ergens tegenaan." Ook zij wilde terug en zo belandde het stel weer in Overijssel. Zijn ouders hadden het boerenbedrijf verruild voor een schoenenwinkel, Harm ging op de markt schoenen verkopen. Maar het viel niet mee. "Als het regende viel de handel tegen. Maar ik had een bijverdienste. Als ik zag dat de banden van een marktkoopman versleten waren, dan wees ik ze er op. 'Regel het maar', zeiden ze dan. Van het een kwam het ander. "Ik stopte met de markt en werd vertegenwoordiger in banden."
Ook daar bleef het niet bij. "Ik dacht op een bepaald moment: stel dat ik later nog steeds bandenvertegenwoordiger ben. Dan denken ze: Daar heb je die ouwe zak weer. We gingen wel eens op vakantie naar Texel. Ik kwam op het idee van luxe toerwagens." Hij haalde oude caravans uit Engeland, knapte ze op en verkocht ze door. "Op een gegeven moment ging ik samen met een vriend nieuwe chalets bouwen, compleet ingericht. Ze stonden op camping De Luwe Boshoek. We hebben er wel 150 à 200 gemaakt."
Het ging zo goed dat Harm en Diny met hun drie dochters en zoon in 1974 naar Texel verhuisden. Zij werkte hard mee en hield onder meer dertig chalets schoon. "In 1980 namen we camping Dennenrust over. We bouwden 72 vakantiehuizen en veranderden de naam in Gortersmient."
Inmiddels voltooid verleden tijd, maar het stel kijkt terug op een mooie tijd en een fijn huwelijk. Helaas tobben ze beiden met hun gezondheid. Zij lichamelijk, hij geestelijk. Diny trok het thuis niet meer en woont noodgedwongen sinds een week in de Gollards. Maar voor Harm zit dat er nog niet in. Hij woont nu alleen thuis, voelt zich vaak eenzaam en is soms ten einde raad. "Een moeilijke situatie, we hebben als kinderen moeten kiezen tussen twee slechte keuzes", vertelt dochter Yvonne. "We hopen dat er snel een oplossing komt voor deze nare situatie." Met gelukkig wel een lichtpuntje: Ze konden hun trouwdag samen vieren, onder meer met een etentje in de Gollards.