Ik zie een filmpje van Mees op het voetbalveld. Hij vindt het druk in de stad, op vakantie prima, maar dan weer lekker terug naar Texel, naar Oosterend. "We kennen elkaar hier allemaal, spreken 's avonds af en genieten buiten." De basis van een goede jeugd en van een tv-programma. Een band tussen mensen, met bindend cement, de liefde voor het dorp.
Het dorp van Wim Sonneveld is nog niet voorbij, maar al drie weken gewoon op tv. Wij kijken ernaar, horen onszelf praten, zien ons in de eigen habitat. Een zoon die zijn vader vroeg verliest en opkrabbelt met vrouw en kind, een springende juf die met haar broer Grietjeshoeve hernieuwd op de kaart zet. Een echtpaar dat zich inzet voor de reddingsboot en vertelt over hun zonen. Een kotter op zee, met kisten vol vis. Een hovenier die met grote passie voor muziek zijn spierballen toont. Een fietsenverhuurder die eigenlijk naar de Toneelschool had gemoeten. Een boer met liefde voor de lucht.
Een bouwer die een decor bouwt, en vrouwen die de kostuums zijn toevertrouwd. Nee het dorp is nog niet voorbij. Boer Barhorst trekt zo de schapen hun jas uit en wil graag dat die warme viervoeters op zijn grasland blijven terwijl zoonlief erg van koeien houdt. Slager J van der Ven, bij ons Rob die goud wint met worst en dan zijn schort uitdoet en de trombone ter hand neemt. Met z'n allen op een plein de mooiste muziek maken. Jan Flower die trouwt in zijn tuin met Rianne. Alles is verweven met elkaar.
De ongeveer 1200 inwoners hebben geen last meer van fijn en grof, nee het fantastische spel over de Tachtigjarige Oorlog en de Beeldenstorm wordt bijna echt. Aya is de nieuwe aanvoerster in de strijd en brengt ons louter vreugde, achter de huisjes drinken we uit elkaars beker en zweten in harmonie.
Het is niet de kar die ratelt op de keien, nee de Ronde laat ons genieten van de wielersport voor groot en klein. Drie generaties Witte op de fiets, ik geniet van het voorbijrazende peloton. Coureurs op oude motoren met grote snorren en flinke potten bier. En Jacob bouwt zijn eigen paleis. Met de straat een slang gemaakt waar Buskes om zou juichen. Kunst in al zijn facetten. De kunst was bouwen met elkaar, bouwstenen als vis, brood en wijn aan een lange tafel door een versierd dorp.
Beelden gemaakt door een fantastische filmploeg, die de Kunst verstaat om Het Dorp, de sfeer, de liefde en alles daaromheen geweldig weer te geven. "Het is goed zo", zegt Mees, hij heeft gelijk.