Wat ik zeggen wou
Waalenburg
In de TC van 2 oktober maakt Hans Cornelissen uit Leiden zich boos over de herinrichting van Waalenburg. Hans is groot liefhebber van het landschap en hij vindt dat we het landschap moeten koesteren. En dat is nu precies wat er op dit moment in Waalenburg gebeurt. Wanneer Hans zich in de plannen had verdiept, had hij ontdekt dat de herinrichting is bedoeld om fouten uit het verleden te herstellen. Eeuwenlang was Waalenburg een juweel, dat roze kleurde van bloeiend Engels gras en waar het miechelde van de vogels in de bloemrijke weiden. Thijsse kende geen rijker weidevogelgebied dan Waalenburg!
In 1931 werd besloten de polder te bemalen, waarbij de grondwaterstand dramatisch zou dalen. J. Drijver schrijft in ´Texel, het vogeleiland´ hoe Natuurmonumenten op het allerlaatste nippertje een stuk van 40 hectare voor de verdroging wist te redden. "Natuurvrienden in binnen- en buitenland offerden hun penningske voor het heil van Texel". Dit is het landschap dat Hans Cornelissen zo waardeert.
De Provincie Noord-Holland heeft een plan opgesteld om ook in de rest van Waalenburg de loop van de oude kreken te herstellen, de grondwaterstand te verhogen, de bloemrijke graslanden te laten herleven en daarmee ook de weidevogels te helpen overleven. Dit allemaal in nauw overleg met Natuurmonumenten, Gemeente Texel, Hoogheemraadschap, land- en tuinbouworganisatie LTO en agrarische natuurvereniging De Lieuw.
Hans heeft wel een punt wanneer hij zegt dat je er geen mensen doorheen moet laten banjeren. Ook op dat punt hebben de planmakers de druk vanuit de recreatie redelijk weerstaan. De ruiter- en MTB-route lopen om Waalenburg heen. Het Noord-Hollandpad volgt de wegen. Alleen in het uiterste noordwesten ligt een korte wandelroute.
Ik verheug me op de toekomst.
Niek Vermeulen,
Den Hoorn