Situaties
Soms kom ik weleens in die situaties dat ik denk: "oké, volgens mij wordt ik nu opgenomen voor één of andere Bananensplit, want dit kan toch echt niet gewoon zo zijn?" Laatst nog in de supermarkt, een vrouw met een scootmobiel die ook boodschapjes aan het doen was met nog twee anderen, ze waren toerist en elke keer als ik om de scootmobiel heen wou, ging ze ook rijden waardoor ik er niet bij kon.
Dan vraag je jezelf eerst af of jij misschien asociaal bent, maar als je dan al even netjes heb gewacht en er netjes omheen wilt en het dan nog gebeurt.. dan weet ik het niet. Het hele gebeuren bleef me een tijdje zo achtervolgen, tot ik uiteindelijk zelf maar bedacht om eerst naar een ander gangpad te gaan. Ik had haar eindelijk afgeschud. Later denk je, oké, hoe dan? Ik ben weleens eerder aangereden door een scootmobiel, die achteruit reed. Daar stond ik. Op de een of andere manier kan ik beter aan de kant als een scootmobiel in mijn buurt rijdt. Misschien meer voor mijn eigen veiligheid.
Laatst iets heel anders, ik kwam thuis van werk en pak kind en spulletjes uit de auto tot twee fietsers stoppen. Voordat ik het wist kreeg ik een zak garnalen van de kotter in mijn handen gedrukt, onder het mom van wij eten het niet op. Weg waren ze. Stond ik dan. Denk je ten eerste, wat lief. Dan denk je; misschien zijn ze vergiftigd of is er iets mee en dan vervolgens denk je; en nu?
Aangezien het vers eten is, kun je dat niet zomaar weggooien. Maar, we hebben het netjes opgeruimd. En als je er dan dagen later weer eens aan denkt, bedenk je je dat het eigenlijk best wel een apart iets was. Gelukkig heb je altijd nog een goed verhaal. En dat is ook weleens leuk!
Emily Westdorp