Impressie van de biovergistingsinstallatie op hoeve Noordwijk in polder Het Noorden.
Impressie van de biovergistingsinstallatie op hoeve Noordwijk in polder Het Noorden.

Realisatie biovergister Het Noorden nadert

De initiatiefnemers van de biovergistingsinstallatie in polder Het Noorden hopen eind dit jaar of begin volgend jaar van start te kunnen gaan met de productie van Texels biogas.

Het gaat om een pilot van twee jaar op hoeve Noordwijk, met de bedoeling om daarna op te schalen. Het betreft een zogeheten droogvergister, waarbij uit biomassa (gras en andere restproducten) biogas wordt opgewekt. Dit wordt opgewerkt naar groengas en getransporteerd naar het net van Liander.

Het betreft een samenwerking tussen de bedrijven AT Texel, AB Texel en de Nederlandse Gasunie. Aanvankelijk zou de installatie op het erf van AT Texel komen, maar vorig jaar stemde de raad er mee in met de vestiging aan de andere kant van de Schorrenweg bij hoeve Noordwijk (ook van AT Texel).

Bij de pilot gaat het volgens Maarten Bouwer van adviesbureau Belmont om een jaarproductie van tussen de 700.000 en 1 miljoen kubieke meter. Na de pilot kan de productie oplopen tot 1,5 miljoen kuub. De installatie hoeft daarvoor niet te worden aangepast.

Voorwaarde die de gemeente stelt is dat alle biomassa van Texel komt. Dat bestaat voornamelijk uit gras (tussen de vijf- en achtduizend ton), dat als wisselteelt voor onder meer aardappels wordt geteeld. "We gebruiken een grassoort die diep wortelt, om de bodem te verbeteren. Dat gras maaien we vier of vijf keer en wordt in een speciale pers geschikt gemaakt als biomassa. Een deel van het gras kuilen we op, zodat de installatie in de winter kan doordraaien." Het eitwitrijke sap dat bij het persen vrij komt wordt gebruikt als veevoer, onder meer voor het vleesveebedrijf van AT Texel.

De perskoek die overblijft gaat in de vergister. Het restproduct wordt omgezet in compost (digestaat), dat als bodemverbeteraar over omliggende landerijen wordt verspreid. "Deze vergistingstechniek is niet nieuw, dit is wel en aangepaste versie voor gras. De grootste uitdaging zit hem in de voorbewerking van het gras en we moeten ervaring opdoen met de temperatuur in de vergister. Elke bacteriekolonie heeft namelijk z'n eigen optimale temperatuur en dat heeft effect op de snelheid van het proces."

Naast gras komen ook restproducten in aanmerking voor vergisting, zoals aardappels, bietenloof, etc. "We gaan kijken wat beschikbaar is. Berm- of natuurgras zou kunnen, maar het moet wel vers gemaaid zijn. We willen daarover met natuurorganisaties in gesprek." Andere grondstof is gebruikt frituurvet. Ook uitsluitend afkomstig van Texel. Volgens Bouwer blijft er op Texel jaarlijks 1000 ton frituurvet over.

Bouwer: "Het bijzondere van deze vergister is vooral dat we op Texel totale controle hebben over de in- en uitgaande stromen. Er gaat niets met de boot mee. De overtocht maakt de import van materialen, zoals compost/digestaat (geschatte jaarproductie circa 10.000 ton), duurder. Het geld dat we daarmee besparen, draagt bij aan een rendabele exploitatie. Bovendien sluit de vergister aan bij de wens op Texel voor een circulaire economie."

Vooralsnog blijft het bij deze biovergistingsinstallatie. De initiatiefnemers hebben zelf geen plannen voor een tweede installatie. Wel schat Bouwer in dat er op Texel voldoende biomassa beschikbaar is voor nog drie vergisters.

De raad heeft onlangs ingestemd met de benodigde wijziging van het bestemmingsplan, op dit moment ligt de omgevingsvergunning ter inzage.