"Maak van Licht van Troost de officiële naam"
Het lichtbaken aan het Molkwerk bij de Mokbaai staat in de volksmond bekend als "Licht van Troost". Wat slechts weinigen weten is dat de officiële naam "Lichtopstand op de Schilbolsnol" is. Cees Troost uit Tilburg pleit ervoor dit te wijzigen in "Licht van Troost".
Het "Licht van Troost" is een zogeheten sectorenlicht, dat dient om het Schulpengat binnen te varen. In een Engelse zeilaanwijzing staat dat de "Schilbolsnol" belangrijk is bij de overgang van Schulpengat naar Breewijd (een verlengstuk van Schulpengat tussen de Razende Bol en Huisduinen). Wie het groene licht ziet, zit goed (in de groene sector). Maar zie je het rode licht, dan dreigt gevaar (in de rode sector). Wie het gele licht ziet, zit niet goed in de geul. De stuurman dient dus het groene licht in het zicht te houden.
In de 19e eeuw stond het lichtbaken naast het huis "Zuidwestkust" van lichtwachter Mehl. Na zijn overlijden werd hij opgevolgd door Klaas Troost, lichtwachter t/m 1909. In 1912, drie jaar na het overlijden van Klaas Troost, werd het oude torentje vervangen door een 22 meter hoge toren van staal, die nagenoeg dezelfde vorm had als de IJzeren Kaap. Na eerst vanaf 1918 hulplichtwachter te zijn geweest trad Simon Troost in 1927 in de voetsporen van zijn vader Hendrik die vanaf 1909 voor het licht had gezorgd. Simon woonde met zijn vrouw Aaltje en kinderen aan het Molwerk bij de Mokbaai. In de Tweede Wereldoorlog plaatsten de Duitsers een elektrisch licht en Simon moest zich op afroep beschikbaar houden: als er een Duits konvooi door het Schulpengat kwam, moest hij de lichten bedienen. Na de oorlog, in 1948, toen Simon benoemd was als vuurtorenwachter bij de vuurtoren Eierland, werd zijn broer Martinus de nieuwe lichtwachter. Vanaf dat Martinus met pensioen ging, werd het licht bediend door het Loodswezen uit Den Helder en later door de kustwacht van Eierland.
In 1956 werd een nieuw lichthuis geplaatst, afkomstig van Rottummeroog. De verouderde gasinstallatie werd vervangen door een elektrische lamp. Dit baken deed dienst tot 1977 en werd toen gedemonteerd. De toren werd gesloopt en het lichthuis kwam uiteindelijk terecht in het Schipbreuk- en juttersmuseum Flora aan de Pontweg. Het huidige Licht van Troost is 22 meter hoog, gemaakt van staal en met een vast lichthuis.
Cees Troost koestert een historisch familiaire band met het licht. Lichtwachter Klaas Troost was zijn betovergrootvader. Cees Troost werd in 1946 geboren in het noodhospitaal in Den Burg en groeide op in De Cocksdorp als zoon van de laatste postkantoorhouder Gerrit Troost.
Cees Troost heeft oude jaargangen van de Texelse Courant erop nageslagen. "Slechts twee keer wordt de officiële naam gemeld, terwijl Licht van Troost tientallen malen wordt gebruikt. Dat een van de eerste Texelse bieren Licht van Troost werd genoemd, is veelzeggend. Aris Bremer noemde zijn eenakter over dementie "Het gebroken Licht van Troost".
Troost pleit er in een brief aan de gemeentraad voor het College te bewegen er bij het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat op aan te dringen de naam Lichtopstand Schilbolsnol te wijzigen in Licht van Troost.
Die aanpassing zal volgens Jan-Aris Eelman, oud-kapitein op de grote vaart en tegenwoordig nautisch docent aan het Nautisch College in Den Helder, heel wat voeten in de aarde hebben. "De cartografen van de Hydrologische Dienst moeten dat veranderen en doorgeven aan de International Maritime Organisation (IMO). Alle andere hydrologische instituten ter wereld en alle kaarten die in omloop zijn op diverse schalen, lichtenlijsten en nautische publicaties moeten worden aangepast."