Risico dat platen in Waddenzee vanaf 2030 niet meer droogvallen
Delen van het westelijk deel van de Waddenzee kunnen mogelijk vanaf 2030 de zeespiegelstijging niet meer bijhouden als er wereldwijd geen voortvarend broeikasbeleid wordt gevoerd.
Dat is één van de conclusies van een wetenschappelijk onderzoek naar de vraag hoe de Nederlandse Waddenzee gaat reageren op een combinatie van klimaatverandering en delfstoffenwinning. NIOZ, TNO, Deltares, de Waddenacademie en de Technische Universiteit Delft werkten mee aan het onderzoek.
Volgens de kennisinstituten stijgt de zeespiegel vooralsnog minder hard dan de wadbodem. De Waddenzee wordt gemiddeld steeds ondieper en het areaal aan wadplaten wordt groter. "Dit is de voortzetting van een ontwikkeling die zich al bijna 100 jaar voordoet, mede veroorzaakt als reactie op inpolderingen en grote afsluitingen uit het verleden zoals de Zuiderzee en de Lauwerszee." De metingen van het onderzoek laten in de Waddenzee ook geen versnelling van de zeespiegelstijging zien. Verwacht wordt echter dat de effecten van klimaatverandering en daarmee gepaard gaande zeespiegelstijging in de toekomst toenemen. "Het tijdpad en de mate waarin is nog onzeker en hangt af van het verminderen van CO2-uistoot en de daarmee samenhangende opwarming."
Wanneer er mondiaal weinig verandert aan het broeikasgasbeleid gaan delen van de westelijke Waddenzee de zeespiegelstijging volgens het onderzoek vanaf 2030 mogelijk niet meer kunnen bijhouden. Het gevolg is dan dat nu nog droogvallende wadplaten permanent onder water verdwijnen.
Volgens de onderzoekers is in de beschouwende scenario's nog geen rekening gehouden met een mogelijke versnelde afsmelting van landijs (vooral op Antarctica). Als dat zou gaan gebeuren, bestaat vanaf 2050 de kans dat delen van de Nederlandse Waddenzee sneller gaan verdrinken en niet meer droogvallen.