Maartje Duin:
Maartje Duin: "Gemiddeld drie á vier keer per week met de boot mee." Foto: Maarten Zon

Gewend te werken met complexe zaken

Tientallen jaren vooruitkijken, rekening houden met beleid van andere overheden en organisaties en contacten onderhouden met de omgeving over wat je van plan bent. Maartje Duin (40) uit Den Burg is het gewend bij haar werk als adviseur van Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier. Ze adviseert het waterschap over nieuwbouw en renovaties van gemalen voor de beheersing van het water en dat betekent sturing geven aan processen die complex kunnen zijn en kennis vergen.

"Het is vaak niet rechttoe, rechtaan doorgaan met hetzelfde als je een nieuw gemaal laat bouwen. In de Wieringermeer kijk ik bijvoorbeeld bij de vervanging van een gemaal naar de veranderingen in de omgeving, de toename van kassencomplexen en de ontwikkeling van een groot bedrijventerrein in een gebied dat voorheen vooral uit landbouw bestond. Dat betekent dat de waterhuishouding verandert en daar moet je op inspelen met de inrichting van je watersysteem en de capaciteit van een nieuw gemaal." Vanuit haar werk is ze ook betrokken bij de vervanging van de vier gemalen aan de oostkant van het eiland. Tot vorig jaar was ze naast adviseur tevens budgetverantwoordelijke voor de nieuwbouw en renovatie van gemalen.

Technische studie

Maartje is geboren en getogen op Texel. Ze is een dochter van Jan Duin en Gemma Boekel uit Den Burg en een kleindochter van Cor Duin die in 1945 naar Texel kwam voor de wederopbouw van boerderijen die in de Russenoorlog stuk waren geschoten. Haar vader is al jaren makelaar. Maartje zelf woonde op het eiland totdat ze ging studeren aan de Hogeschool Zeeland in Vlissingen.

Het werd de opleiding 'Aquatische Ecotechnologie', een technische studie waarbij de diverse aspecten van water en waterbeheer aan de orde kwamen. Voor haar afstuderen maakte ze in 2002 een plan om een sloot op De Krim bij De Cocksdorp te veranderen in een duinrel, zodat het zoete water uit de duinen langer vastgehouden zou worden. Het plan werd in 2004 uitgevoerd en de duinrel is tot op de dag van vandaag te zien op het vakantiepark. Na haar studie werkte ze onder meer als werkvoorbereider bij het Hoogheemraadschap van Delfland en een ingenieursbureau. Ze werkte mee aan een extra waterdoorgang door de Maasdijk, de verkeersader tussen Rotterdam en Hoek van Holland en ze was als projectleider betrokken bij diverse infrastructurele projecten in Den Helder. Ze woonde in Rotterdam, Alkmaar en Hoorn, maar Texel bleef intussen trekken. In 2011 kreeg Maartje de kans als beheerder bij Hollands Noorderkwartier op het eiland aan de slag te gaan, waarna ze zich weer op Texel vestigde. In de tussentijd onderhield ze de contacten op het eiland, waardoor ze zowel aan de overkant als op Texel haar netwerken opbouwde.

Aandeelhouder

Wat TESO betreft, mag ze zich al 36 jaar aandeelhouder noemen. Haar pasgeboren dochter Frouke van twee maanden oud is sinds een paar weken ook aandeelhouder van TESO. "Mijn vader heeft zijn kleinkinderen allemaal een aandeel gegeven, dus ook Frouke. Op die manier dragen we meteen een steentje bij om de aandelen zoveel mogelijk op het eiland te houden." Dat een TESO-aandeel meer is dan een waardepapier leerde ze jaren geleden tijdens een bijeenkomst die TESO voor de aandeelhouders had belegd. "Dan voel je dat je bij de boot betrokken bent."

Zaken in samenhang met elkaar bekijken

Een tijdje geleden werd ze gepolst door president-commissaris Franck van den Broeck van TESO of ze belangstelling had kandidaat te staan voor de Raad van Commissarissen. "Ik vind het een hele eer om bij de laatste twee kandidaten te horen." Ze is op bestuurlijk vlak actief bij de Jonge Bestuurders Texel en ze volgde de afgelopen twee jaar de Bestuursklas van TESO en de Rabobank. "Dat was intensief en leerzaam. Het was kennis opdoen over besturen, over organisaties en de Bestuursklas stond in het teken van je persoonlijke ontwikkeling en groei." Het droeg bij aan een kritische houding en de voorkeur voor een directe manier van communiceren."

Bij de Jonge Bestuurders, een werkgroep die is voortgekomen uit de eerste twee edities van de Bestuursklas, is ze secretaris. De werkgroep stuurde recent een zienswijze aan de provincie om Texel een status aparte te geven op het gebied van woningbouw, zodat jongeren zich op het eiland kunnen vestigen. De werkgroep wist bij diverse andere organisaties en partijen op Texel steun voor de zienswijze te krijgen. Vanuit haar werk bij het hoogheemraadschap is ze verder betrokken bij Texel Water, een platform van diverse organisaties die zich inzetten om het zoete water op het eiland zo lang mogelijk vast te houden. Vorig jaar was ze nog genomineerd voor de landelijke Waterinnovatieprijs met een 'zoete stuw' die ze ontwikkelde om op natuurlijke wijze zoet en zilt water in sloten van elkaar te scheiden, zodat het schaarse zoete water langer behouden blijft.

Commissaris

Volgens Maartje kan ze als commissaris bij TESO een bijdrage aan de toekomst van de veerdienst leveren vanuit haar opgebouwde ervaringen in de waterbeheersing. "Ik ben het daar gewend in samenhang naar dingen te kijken en om technische oplossingen in de maatschappij te bedenken. En ik ben het gewend daarover met de betrokken omgeving te praten." Met haar 40 jaar brengt ze naar eigen zeggen ook een volgende generatie naar binnen bij de veerdienst.

Het werken in de waterbeheersing leverde haar ook de ervaring op hoe belangrijk het is om niets als vanzelfsprekend te beschouwen. "Een groot deel van Nederland zit onder waterniveau, maar eigenlijk maken niet veel mensen zich daar druk over. Dat betekent dat je je veilig voelt. Dat is ook zo, maar er moet intussen wel het nodige werk verzet worden aan dijken en gemalen om die veiligheid te behouden. Het is mooi om daarmee bezig te kunnen zijn en ik hoop die kennis bij TESO te kunnen inbrengen."

Naast aandeelhouder is Maartje ook al jarenlang een frequent gebruiker van de boot. "Ik denk dat ik gemiddeld drie á vier keer per week op de boot zit." TESO moet volgens haar vooral het eigen bedrijf van de Texelaars blijven. "Het is het meest publieksvriendelijke bedrijf dat ik ken. Het vervult naast een vervoerfunctie ook een grote maatschappelijke functie op het eiland. Dat lukt het beste als het zelfstandig blijft, zonder overheidssteun en zonder subsidies."