Ja, ze vallen weer: de eerste herfstige dagen met regen en wind hebben we weer te pakken. De maïs van het land, ik ben benieuwd of de regen iets heeft goed gemaakt. En ik zie hele grote rode paddenstoelen, in het bos? Nee, langs de Pontweg!
Het zijn reuzepaddenstoelen, prachtig gemaakt van haspels. De paarden dagen worden vaak heel mooi gedecoreerd. De bouwwerken van strobalen zijn lokkende creaties in het landschap en als ze dan ook nog gehonoreerd worden met raspaarden die in een volmaakte Cadans de hindernissen nemen is het plaatje compleet. Een oud collega in de wijk, tevens brandweervrouw en schaapherder beschikt over springgenen. Een mooie foto op het moment suprême siert de voorpagina van onze krant. Een wow-moment. Een zorgzame vrouw die een is met haar dier en met haar prestatie die ze samen weten neer te zetten.
Daar kunnen we gerust trots op zijn. Ons eiland heeft veel raspaardjes en mensen met talent die ze berijden. Gelukkig maar, mensen die hun vak verstaan, met hun handen en gevoel het hoofdelijke gedeelte tot een goed trio neerzetten. Een goede kok in een restaurant, een bakker van ons brood, een loodgieter die ons logistieke watersysteem beheert, een automonteur die zorgt dat mijn Peugeot weer rijdt.
Ik kan kwaad worden als er in de volksmond gesproken wordt over lageropgeleide mensen. Volgens mij zijn het de raswerkpaarden in onze samenleving die zorgen voor een stabiele basis. Ze zijn praktisch opgeleid en niet theoretisch. En het voordeel daarvan is dat ze zien wat werkt, en als ze iets zien met hun ogen kunnen de handen het vaak maken.
We zitten in de tijd van de begroting. Prinsjesdag komt eraan en van alle kanten wordt gerekend en geschoven met cijfers. Ja, gegoocheld. Ook op ons eiland moeten er harde noten worden gekraakt. Gaan we straks onze fouten neerleggen bij de toerist of zorgen we voor een sluitende begroting, gaan we echt rekenen?
In de Trouw van afgelopen zaterdag heb ik de verdieping van Carola Schouten bestudeerd, ze wil richting geven aan, ze wil grenzen aan de groei en straks de kunstmest uit het ecosysteem. We zijn koploper in Nederland en ik denk op mijn beurt als ik deze week hoor dat er 795 miljoen mensen in honger leven - en dat 1 op de 9 mensen dus een levensgroot probleem heeft - moeten wij dat slimste jongetje van de klas wel zijn? Moeten wij zo voorop lopen in de ideologie? Zuinig omspringen met ons milieu, prima, maar we zijn wel exportland nummer twee in Europa, en ik denk dat het fijn is om dat te blijven. De theorieën die bedacht worden achter een bureau, door mensen met een zeer theoretische opleiding heeft ons in Nederland al meer dan eens voor grote hindernissen gezet, waardoor boeren, vissers, ambachtsmensen een hele zware dobber hebben.