Anders bekeken...

Stront aan de knikker…

Ik heb twee nieuwe lampen bij de Gamma gekocht, ze zijn voor bij de voordeur. 's Avonds haal ik ze uit de doos en lees de bijgeleverde literatuur met tekening. Wat ik niet wist, maar nu ontdek: er zit een bewegingsmelder op, die afgesteld moet worden. Ik ga aan de keukentafel zitten en lees. Boven de keukentafel hangt een petroleumlamp, ik kreeg hem van een patiënt, jaren geleden, hij is me dierbaar.

Het is een mooi idee dat met een lontje en wat petroleum er gewoon licht is en er gelezen kon en kan worden. Bij de keuken knippert er iets, het zijn de halogeenlampjes, ze zitten in de afzuigkap, manlief moet ze nodig vervangen. Ik pak wat waxientjes, de avonden zijn al weer snel donker, het geeft wat sfeer op tafel en voor het raam. Buiten stralen de zonnepaneeltjes in de lantaarntjes gezellig in de rondte. Ik denk dat de eerste kerstverlichting in de schappen van de winkels ligt.

We hebben een keur aan verlichting in alle soorten en maten, fietsen, auto's, koelkasten, je kunt het zo gek niet verzinnen of het geeft licht. Zelfs schoenen van kinderen hebben verlichte zolen! En het mobiel is uitgerust met een schijnwerper waar een bouwvakker jaloers op is. We houden van licht op ons werk, in de tandartsstoel komt er een schotel boven je waar je bang van wordt, en wat dacht u van alle verlichting in de bank- en gemeentegebouwen.

We moeten licht hebben op wat we lezen en wat we doen. Als ik vroeger nog stiekem in bed las met een zaklamp onder de dekens, rook moeder Lena het en riep ze: "Is slecht voor je ogen! Slapen!." Nu ruik ik de onraad, het gezever over subsidie kwijtraken, omdat er zoveel is geïnvesteerd in lekkere kattenogen op de weg. Nee, ik ben er helemaal klaar mee. Wakker worden alstublieft. We hebben het over verkeer, veiligheid, over de openbare weg waar mensen naar werk en huis gaan. Waar kinderen fietsen. Het is te zot voor woorden dat alles, maar dan ook alles verlicht wordt maar het allerbelangrijkste onder de loep wordt gehouden en beknibbeld.

Wordt er niet gedacht aan een wijkverpleegkundige die met haar klok twintig minuten tot een half uur heeft om iemand te wassen, in de kleren te helpen, te prikken en in het donker haar weg moet vinden? Met zoeken soms in de gekste uithoeken haar tijd al kwijt is? Nee we willen zo lekker genieten van de pure natuur in het donker. Nou, je piept wel anders als je door plassen en prut, sneeuw en bagger je een ongeluk tuurt en zoekt. Schei toch uit, geld over de balk smijten met de idiootste moderne dingen en het belangrijkste - ons zicht op de weg - in een hoek zetten. Kan er nog iemand gewoon ruiken? En snappen dat er stront aan deze knikker zit?

Jozien