Mery Lou Moorman:
Mery Lou Moorman: "Mijn pony is echt mijn vriend." Foto:

Vijf keer in de week trainen is vaste prik

"Ja, er gaat veel tijd in zitten, maar dat is het waard", vertelt Mery-Lou Moormann (14) uit De Koog. Zoals in de krant van dinsdag al gemeld, werd Mery-Lou zaterdag Nederlands Kampioen dressuur in de klasse M1 categorie D/E. Hoog tijd dus om haar wat uitgebreider te spreken.

We spreken met Mery-Lou af op pensionstalling 'Stoeterij Rozenburg' aan de Akenbuurt waar haar 8-jarige pony Fernando B gestald staat. Voor de gelegenheid is vader Kees een keer mee. "Katja doet meestal alles omtrent de paarden met de meiden, maar die moest naar de overkant, dus mocht ik mee", lacht hij.

Aan een tafel in de stal vertelt Mery-Lou over haar sport. "Mijn pony is echt mijn vriend. Ik train vijf keer in de week. Twee keer privéles, één keer clubles en dan ga ik zelf nog twee dagen rijden. Daarnaast moet de stal schoon en de pony verzorgd worden natuurlijk. Hij is echt een knuffeldier. Sinds ik Fernando heb - ruim een jaar - gaat het erg goed. Toen ik hem nog maar een week had, startte ik meteen op het kringkampioenschap, gevolgd door het regiokampioenschap waar ik kampioen werd in de klasse L1 D/E. Hierdoor mocht ik naar het NK waar ik zesde werd. Dit jaar ben ik in februari regiokampioen in de klasse L2 D/E geworden en in maart Nederlandskampioen (indoor) in de klasse L2 D/E."

Afgelopen weekend werd ze voor de tweede keer in haar leven Nederlands Kampioen, ditmaal buiten. "We gingen vrijdag al richting Ermelo. Dan 's avonds de pony wassen en invlechten en zaterdag om 7:00 uur weer verder met zadelen en inrijden, want ik moest om 9:20 uur starten. De laatste van de andere deelnemers startte pas rond 12:30 uur. Het was dus lang wachten, maar ik bleef ze voor."

Mery-Lou komt uit een echt paardengezin. Moeder Katja reed altijd al wedstrijden en zusje Nynke is actief in de springsport. Alleen vader Kees zit niet in de paardensport. "Maar ik kan al steeds beter meepraten hoor. Dat is handig, want thuis gaat het bijna nergens anders over", zegt hij met een knipoog. Over de vraag of haar moeder fanatiek is, moet Mery-Lou even kort nadenken. "Als ik wil stoppen, is dat mijn beslissing. Ze helpt wel heel veel. Maar ze staat niet te schreeuwen langs de kant of zo."

Voorlopig denkt ze nog helemaal niet aan stoppen. Ze begon op haar zesde en mag nog op pony's rijden tot haar achttiende. Daarna kan ze nog verder op een paard en er valt dus nog genoeg te winnen. Eerst promoveert Mery-Lou nu naar de klasse M2, daarna kan ze nog door naar de klassen Z1 en uiteindelijk Z2. "Maar ik wil komend seizoen Nederlands kampioen worden in de klasse M2." Om dat prachtige resultaat te behalen, is een goede strategie nodig. Als de Koogse teveel winstpunten haalt (dertig), promoveert ze naar een hogere klasse. "En als je eenmaal een klasse hoger bent gestart, mag je niet meer meedoen in een lagere klasse."

"Ik begin die puntentelling en al die klassen eindelijk een beetje te begrijpen, maar het is soms echt hogere wiskunde. Nu is het in ieder geval hartstikke leuk en als ze over een paar jaar aan een paard toe is, en nog steeds door wil gaan, zien we dat dan wel weer. Als je echt naar de absolute top wil, kost dat heel veel geld of je moet al een paardeneigenaar tegenkomen die graag wil dat je op zijn paarden gaat rijden", vult Kees aan. "Ik moet er niet aan denken om deze pony in te moeten ruilen. Ik heb zo'n enorme klik met hem."