Pakketten van de voedselbank.
Pakketten van de voedselbank. Foto: Archief Texelse Courant

"In het begin voelde ik schaamte, later ook wel weer trots"

De eerste stappen waren lastig, maar na het overwinnen van de schaamte was er ook trots om gebruik te kunnen maken van de voedselbank.

Het is iets dat valt op te maken uit reacties van gebruikers van de voedselbank in Den Burg. Zij kregen - na samenwerking tussen de Stichting Broodnodig op Texel en de Texelse Courant - anoniem schriftelijk een aantal vragen voorgelegd over de voedselbank, de pakketten en de noodzaak van de voedselbank. De respons was niet hoog, maar geeft wel een inkijkje in de wereld achter de voedselbank.

Het overwinnen van schaamte is en blijft een onderwerp waar deelnemers mee worstelen. Een van de deelnemers zegt zich niet zozeer te schamen bij het ophalen van een voedselpakket, maar zou zich wel schamen als de buren het zouden weten. "Die weten het dus ook niet, ik ga er niet mee te koop lopen." Een ander hoopte bij de eerste keer binnen stappen geen bekende tegen te komen. Het contact met andere deelnemers tijdens het ophalen van de pakketten is verder geen punt. "Ik voel me dan niet opgelaten." Een andere respondent geeft aan het ook wel prettig te vinden dat niet iedereen tegelijk de pakketten komt ophalen.

Het niet meer kunnen rondkomen van een uitkering wordt genoemd als aanleiding voor de stap naar de voedselbank. Dat ging over het algemeen via Texels Welzijn, de aangewezen instantie bij om aan te kloppen voor de voedselbank. "Ik vond het wel moeilijk om naar het maatschappelijk werk toe te stappen. Het duurde best wel even, maar toen heb ik de knoop doorgehakt."

Twee deelnemers geven aan goed rond te kunnen komen met de inhoud van de wekelijkse voedselpakketten. Die bevatten over het algemeen producten voor minstens twee warme maaltijden, groente en andere producten. "Het helpt erg goed, ik hoef bijna geen boodschappen meer te doen." Een derde ondervraagde geeft aan dat het zeker scheelt, maar dat er nog wel zelf producten als melk, kaas en halalvlees moeten worden aangeschaft.

De verwachting is een half jaar tot mogelijk een jaar aangewezen te zijn op de voedselbank, voordat het lukt financieel weer op eigen benen te staan. Dat de voedselbank er is, wordt als prettig ervaren. "In de beginne voelde ik schaamte, maar later ook wel trots. Ik ben blij dat ik er gebruik van kan maken." De voedselbank telt op het moment 37 Texelaars die ondersteuning krijgen.