"Een meter bier voor de coureur die Tjeerd vroegtijdig uitschakelt"
"Een meter bier voor degene die zorgt dat Tjeerd zijn auto voor de finale kapot is", onderbreekt Robin van der Heide, barman van café De Jutter uit De Koog het interview met zijn werkgever Tjeerd Henstra. De eigenaar zelf looft een meter bier uit voor degene die zijn auto op zijn dak legt.
Van de spanning die Tjeerd nog had bij zijn debuut bij de Bangerstox op het Speedweekend lijkt weinig sprake meer. "Ik ben er klaar voor, ik kom ze halen", bluft hij lachend. De 45-jarige barman van het Koger café heeft er zin in. Aanvankelijk zou hij alleen het Speedweekend mee doen, maar tot ieders verbazing overleefde de auto de cross en dus staat hij zondag opnieuw aan de start. "Er moest wel een hoop gebeuren, maar Giel Koorn heeft hard gewerkt om mijn Volvo 340 weer op orde te krijgen." Tjeerd laat een foto zien en een Volvo is er nog lastig in te herkennen. De blauw-gele auto met nummer 144 is voortijdig al gereduceerd tot de lengte van een Ford Ka.
Zijn late stap om te beginnen aan de autocross - naar eigen zeggen is hij de oudste in zijn klasse - is het gevolg van een weddenschap. "Ze zeiden dat ik het niet zou durven. Ik zei toen dat ze me maar een auto moesten bouwen." En zo geschiedde. Hij durfde het dus wel degelijk, al geeft hij zelf ook aan dat hij het maar wat spannend vond. "Bij de eerste manche bleef mijn voet trillen boven de koppeling. Ik kreeg 'm niet meer stil, door de zenuwen. Bij het startsignaal dacht ik vol gas te vertrekken, maar ik ging vet langzaam. Dat leer je vanzelf af. Als je te langzaam gaat, ben je kanonnenvoer. Na een paar tikken ga je vanzelf harder rijden", stelt de inwoner van De Koog die de vorige keer als negende eindigde.
Tjeerd heeft de smaak te pakken. "Als klein jongetje dromen veel jongens hiervan, maar weinigen doen het. Ik ben blij dat ik het gedaan heb. Ik volg de autocross al jaren en op Texel sponsor ik in iedere klasse wel een coureur. Het is een geweldig evenement met een heerlijke sfeer. Ik ga eens kijken wat een beetje knappe auto voor de Rodeoklasse kost. Dat gaat nog net even wat harder. Wie weet zie je me volgend jaar dus wel in die klasse." Dromen mag, maar de zingende barman moet eerst de race van zondag maar eens zien door te komen. "Ik hoop dat ik het overleef", zegt hij met een knipoog. Robin vult lachend aan: "Ik hoop dat hij niet weer dagen zeurt over pijntjes en gewoon kan werken."