Achter de schermen

't Kriebelt

Vijf jaar geleden is het alweer, de vorige Oosterend Present. Jaren niets en ineens begint het weer te kriebelen. Letterlijk, door de baard die op mijn kin groeit, of iets dat er op lijkt. Half Oosterend loopt tegenwoordig met een baard, van model Catweazel tot ZZ Top en alles wat daartussen zit. Want voor het Historisch Spel "Spaans voor beginners" dat woensdag- en donderdagavond wordt opgevoerd, gaan we terug in de tijd.

Zo'n dorpsfeest kweekt niet alleen baarden, maar ook veel saamhorigheid. Bij ons in de straat zijn we bijvoorbeeld al maanden in de weer om komende week zo fraai mogelijk voor de dag te komen. Zagen, timmeren, spijkeren, verven, straattheater, muziek en wat al niet meer. Het resulteert in sterke staaltjes van kunstzinnigheid, buren die over allerlei verborgen talenten blijken te beschikken. En na afloop natuurlijk een biertje. Effectief ook: nieuwe bewoners krijgen in één adem een spoedcursus in-Strenderen (in-Burgeren is gezien het historische strijdtoneel hier niet gepast).

De straat moet er spik en span uitzien. Ik zie overal in het dorp schilders aan het werk, tuinen worden opgefrist, straatjes gepluusd en geveltjes opgeknapt. Kosten noch moeite worden gespaard, mijn buurvrouw heeft zelfs een hele nieuwe voortuin laten aanleggen. En zo wordt het dorp mooier en mooier.

Ik moet denken aan Planet De Koog, het proces rond de retrofit van onze badplaats gaf veel gesodemieter en discussie en kost een lieve duit. Appels met peren vergelijken, hoor ik zeggen, bovendien komt er schot in. Hoe dank ook, in Oosterend worden er in ieder geval weinig woorden aan vuilgemaakt. Al meer dan een halve eeuw is het automatisme: elke vijf jaar de boel weer gnap.

Natuurlijk, vanzelf gaat het allemaal niet. Als dorpeling weet ik inmiddels dat het dorpsfeest héél wat voeten in de aarde heeft. Voor het Historisch Spel is men al vele maanden in touw. Kostuums ontwerpen, naaien, decorstukken bouwen, rollen uit het hoofd leren en al weken repeteren we op het voetbalveld. Met bewondering aanschouw ik hoe regisseur Aya Düring de bij vlagen balorige menigte in het gareel weet te krijgen. Soms misschien de wanhoop nabij, maar met in het achteroofd dat het allemaal weer goed komt.

Oosterend Present, alleen al door de voorpret kan het feest voor mij al niet meer stuk.

Gerard Timmerman

Kleding