Nostalgie bij aankomst oceaan gerijpte gin
Na een zeiltocht van een jaar over de wereld meerde de schoenerbrik Tres Hombres dinsdagavond af in Oudeschild. Met aan boord twee vaten Ocean Aged Gin van de Texelse Stokerij. Volop spanning bij stokers Jaco Spek en Kees Groenewoud: Hoe zou het smaken?
Het lijkt in strijd met alle logica om twee vaten Texelse gin op een zeilschip te laden dat de halve wereld over zeilt, om een jaar later dezelfde vaten met dezelfde gin op precies dezelfde plek weer te lossen. Maar diezelfde gin heeft dat jaar, al schommelend in het ruim, door deze speciale rijping een ingrijpende verandering ondergaan. De continue beweging en hogere temperatuur in de tropen versnellen het proces van rijping met de factor zes tot acht en het eiken vat waarin de gin was opgeslagen is ook van invloed op smaak en kleur. Het moest de gin zachter en dieper van smaak maken.
Of de chemische processen die zich diep in het ruim voltrokken goed uit waren gepakt, zou moeten blijken. Daarvoor moest het zeilschip eerst de haven van Oudeschild bereiken, wat nog wel wat voeten in de aarde had. Maar met enige vertraging liep het schip, dat met een duurzame missie over de wereldzeeën zeilt om "eerlijke produkten" met een relatief hoge waarde te vervoeren, de haven binnen.
Het lossen van de vaten was op zich al een spektakel. Ouderwets, met behulp van touwen, katrollen en veel spierkracht. De kostbare lading werd gelost op de Chevrolet pickup uit 1949 van Charles Bosma, waarna de vaten naar restaurant 't Pakhuus werden gereden. Reden van die plek was dat chefkok en eigenaar Boy Schuiling de eerste was die een flinke partij flessen Ocean Aged Gin had besteld. Met gastvrouw Felicia hield hij een proeverij. Voor de "happy few" serveerde Schuiling in roomboter gebakken oesters, kokkels met rode peper, sardientjes en ander zeebanket.
Maar voordat de gin kon worden geproefd, namen de stokers zelf de proef op de som. De stop werd uit het vat getikt, waarna een monster werd getrokken, in stokerskringen het "dieven" van de gin. Het eerste wat opviel, was de diepbruine kleur van de drank. De gin die het schip in ging was helder, terwijl de gin die Spek en Groenewoud uit het vat tapten, een bruine kleur had die aan whisky doet denken. Het promillage werd ter plekke getest, er werd geroken en geproefd. De gezichten stonden niet ontevreden, waarna de gin binnen kon worden uitgeschonken in mooie bolle glazen, zoals je dat ook met een goeie cognac doet. Onder de genodigden onder meer whiskystoker Joscha Schoots van de Bonte Belevenis, verzamelaar en kenner Willem Ham en slijters Mary Smidt-Witte en Jan de Wit.
De smaaktest pakte goed uit, Ocean Agend Gin heeft elementen van whisky, gin en cognac en een verfijnde, geurige en pittige afdronk. Met een sterke kruidige geur waarin kenners vanille, gekaramelliseerd eiken en koriander herkennen. Te verfijnd en kostbaar om te verdunnen met tonic, met een eigen karakter, het beste puur te drinken.
