Het gaat goed met de kerkuilen op Texel
Het gaat goed met de kerkuil op Texel. Dit komt niet in de laatste plaats door de inzet van werkgroep Kerkuil Texel. Toen de werkgroep negen jaar geleden begon, waren er twee broedparen. Inmiddels zijn er 79 kasten met 22 broedparen. Het werk van Kerkuil Texel vindt plaats op hoogtes tot wel acht meter en dankzij donaties van velen beschikt de werkgroep nu over een nieuwe steiger die voldoet aan de ARBO-voorwaarden.
Foto: Jeroen Stel
We spreken af met de werkgroep bij de boerderij van Jan van der Star in De Waal. Hij is coördinator van de werkgroep die verder bestaat uit Gerrit Visch. Wel worden zij verder ondersteund door enthousiaste vrijwilligers. In de schuur van Jan hangt een nestkast met vier uilskuikens. "Maar niet lang meer. Over maximaal drie weken zijn deze wel uitgevlogen, ik denk zelfs eerder", vertelt hij. Het zijn drukke weken voor de werkgroep. Niet alleen bij Jan in de schuur zitten de uilen immers. De leden trekken het hele eiland over om de verschillende kasten te controleren op jongen. De uilenkuikens worden voorzichtig uit de kast gehaald en gewogen, gemeten en tenslotte geringd. "Dat is belangrijk, op die manier kunnen we altijd zien waar ze vandaan komen. De uilen blijven uiteindelijk meestal in een straal van vijftig kilometer, sommigen blijven gewoon op Texel", vertelt vrijwilliger Lieuwe Dijksen.
De uilen nestelen in kasten die doorgaans in de nok van boerenschuren hangen. De locaties worden niet bekend gemaakt, om de rust van de uilen te waarborgen. Maar om de uilen te kunnen ringen, moeten de leden van de werkgroep zich dus op grote hoogte begeven. De oude steiger die Kerkuil Texel gebruikte was echter toe aan vervanging en daarom dienden ze een verzoek voor een investering in bij het Texelfonds dat gehonoreerd werd. In combinaties met bijdragen van EkoPlaza, de ondernemingsraad van de TESO, Cocksdorper Lasbedrijf Texel en particulieren werd het benodigde bedrag voor de steiger en een kar om de steiger te vervoeren bij elkaar gehaald. "Dat maakt ons werk een stuk veiliger en makkelijker", stelt Jan tevreden vast.
Ondanks dat het goed gaat met de kerkuil is het niet alleen hosanna. "Dit jaar zitten we op een gemiddelde van 2,6 jong per nest. Op zich niet slecht, maar het zijn er ook wel vier geweest. Ook deze dieren hebben last van de aanhoudende droogte", vervolgt Jan. Ondertussen zijn Lieuwe en Suzanne Dijksen druk bezig met het meten en wegen van de uilen. Vier vrouwtjes zitten er in deze kast, de zwaarste weegt 342 gram, een volwassen kerkuil kan 620 gram worden en 29 tot 44 centimeter groot. "Vorig jaar waren het meer mannetjes, dus dat zit wel goed. Als ik de vierde geringd heb, heb ik 300 uilen geringd, een jubileum", legt Lieuwe uit, terwijl hij met zijn schuifmaat nauwkeurig de vleugels van één van de vogels opmeet. Kerkuilen kunnen acht tot twaalf jaar oud worden en gezien het aantal jongen dit jaar, groeit de populatie nog wel even door.
