Machinist in
oorlogstijd
Jean-Paul Vaarkamp en Thom Appelman (beiden 17 jaar en afkomstig van het Martinuscollege in Grootebroek) kregen van school de opdracht een naschrift te maken van een (on)bekende overledene. Zij kozen voor de op 17 juni 1916 op Texel in Het Noorden geboren Anthonie Cornelis Boon. Zij delen hun verhaal met de Texelse Courant. Hier een bloemlezing, het hele verhaal is vanaf morgen te lezen op www.texelsecourant.nl.
Boon is een zoon van Jan Dirksz Boon en Suzanna Verschelling. Hij ging naar de lagere landbouwschool en hielp thuis zijn vader met het boerenleven op het land samen met een vriend. Maar Toon en zijn vriend vonden dit werk zwaar en wilden dit zeker niet voor veel langer blijven doen. Ze wilden iets avontuurlijks gaan doen. Daarom hadden ze besloten om mee te gaan varen op een koopvaardijschip. Maar voordat hij dit zou doen, heeft Toon eerst nog wel zijn diploma voor de lagere landbouwschool gehaald in 1938 op Texel.
Geraakt door zeemijn
Toon zou zich in 1936 inschrijven voor de dienstplicht. Hij ging toen de koopvaardij in en nog vóór de oorlog, in 1938, werd het koopvaardijschip waar hij zich op bevond geraakt door een zeemijn. De bemanning van het schip zat ruim een dag op Het Kanaal met de reddingsboot R.N.L.B E.M.E.D. Toon zou naar Engeland gebracht worden en ging daar een versnelde opleiding als machinist bij de zeevaartschool in Plymouth volgen. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, hielp Toon mee met het bevoorraden van de Geallieerde troepen en het leveren van spullen naar de kust van Frankrijk. Ook van de grote evacuatie van troepen bij de Slag om Duinkerke heeft hij deel uitgemaakt. Bij deze operatie werden bijna 400.000 Franse en Engelse troepen gered nadat zij omsingeld waren door het Duitse leger. Zij zaten vast aan de kust van Duinkerke terwijl zij door het Duitse leger bestookt werden. Uiteindelijk kon de grote hoeveelheid troepen gered worden door de inzet van vele privéboten van Britse inwoners en door koopvaardijschepen zoals die waar Toon zich op bevond.
Machinist in oorlogstijd
Op het koopvaardijschip de Antilope, een Nederlands schip dat in 1940 in dienst kwam van de geallieerden, vervoerde Toon als machinist voorraden voor de oorlog tegen Nazi-Duitsland. Dit bleef Toon doen tot aan het einde van de oorlog en dit zou hem inspireren voor in de toekomst. Terwijl Toon zich heen en weer werkte over Het Kanaal met de Antilope, was zijn broer ook aan het varen tijdens de oorlog. Alleen voer zijn broertje voor de vijand, hij was namelijk naar Nazi-Duitsland gegaan en zou ook op zee eindigen.
In juni 1944 startten de geallieerden een groot offensief tegen Nazi-Duitsland genaamd Operatie Overlord. Toon hielp hieraan mee door te helpen met het bevoorraden van de troepen tijdens Operatie Neptune, wat het marinegedeelte was van Operatie Overlord. Na de oorlog zou Toon proberen zijn normale leven weer op te pakken.
Varende vader
Hij zou als machinist gaan werken op een koopvaardijschip. Hij ontmoette zijn toekomstige vrouw en samen zouden ze twee kinderen krijgen. Omdat Toon op een schip werkte, was hij niet altijd thuis. De kinderen van Toon vooral werden opgevoed door hun moeder. Als Toon eventjes vrije tijd voor zichzelf had, dan vond hij het altijd wel fijn om dingen te repareren.
Toon bleef nog altijd in gedachten bij de oorlog. Ieder jaar zou hij met vrienden en ex-collega's van bij de koopvaardij een bezoek brengen aan een herdenking van de oorlog in Engeland. Toon bleef lang gezond en overleed in 2009 op 92-jarige leeftijd in Rotterdam.