Als ik de post uit de brievenbus haal, zit er een brief voor me bij van het ministerie van Volksgezondheid. De BIG/registratie voor de verpleegkundige moet weer verlengd worden. Waaraan moet de verpleegkundige nu weer allemaal voldoen?
Het is bijna 40 jaar geleden dat ik startte in het Lidwina en het Parkzicht ziekenhuis (het latere Gemini). We hadden een groen boekje met alle handelingen die moesten worden afgetekend. Was het niet op orde dan kon je het wel schudden.
De rapportage was belangrijk en is het nu nog, de overdracht naar de volgende ploeg of de avond- en nachtzuster met details en waarop te letten met verhoogd risico. De medicatie werd uitgezet in bekertjes. Deksels met verschillende kleuren, de een zette uit, de ander controleerde, bladen vol, en stickertjes voor de namen.
Soms gebeurde het dat er twee Bakkers waren, dan werd de naam van het geboortejaar voorzien en het kamernummer. Er waren niet veel MIC meldingen. Nee, maar er kwam een medicijnkar die sneller en" makkelijker" ronddeelde ter bezuiniging. Melding Incidenten Cliënten is nu alleen al in de medicatie met een schrikbarend percentage toegenomen. In 7 ziekenhuizen in twee jaar 90.000 fouten herkend en hersteld.
Al vele jaren wordt er voortdurend aan de pijlers van de zorg gezaagd. Het woord participatiemaatschappij vanaf 2005 en later definitief vanaf 2013, moest ons allen meer verantwoordelijkheid geven en ontzorgen werd het nieuwe toverwoord. Verzorgingshuizen, verpleeghuizen kregen minder bedden, minder geld. Ziekenhuizen die de patiënten veel eerder ontslaan en mensen, nauwelijks bij uit de narcose, zo naar huis sturen.
Eigenlijk een hele vreemde redenatie als je op je vingers kunt natellen dat in de bevolking door de vergrijzing meer mensen in de risicogroep komen en meer mensen zorg nodig zullen hebben. Als staatssecretaris Van Rijn naast Schippers aan het bewind komt, is het leed niet te overzien. Nota bene zijn eigen vader maakt melding op tv van de wantoestanden in verpleeghuizen.
De denkfout is compleet als men ook nog de verzekeringsmaatschappijen laat mee besluiten over uitkeringsgelden bij indicaties. Ik denk met heimwee terug aan de jaren waarin het mooiste beroep ter wereld met zorg en liefde kon worden uitgeoefend. De daadkracht van "zuster" Els Borst heeft plaatsgemaakt voor een niet te winnen spel waarin de verzekering uitmaakt in hoeveel tijd de handen aan het bed iets kunnen doen. Het is de grootste MIC dat ooit heeft plaatsgevonden. Daar is geen medicijn voor. Alleen de keus voor meer handen aan het bed, daadkracht door financiën kan hier beterschap brengen.
Want Gezondheid is het grootste goed, de grootste rijkdom in ons leven. Daar moet je niet mee sollen….