Leo Timmers:
Leo Timmers: "Heel tevreden in ons appartement aan de Beatrixlaan. Alles gelijkvloers en geen gras meer om te maaien." Foto: Jeroen van Hattum

Vanaf begin hier al zeer naar ons zin

Wat is je favoriete plek op Texel?

Van 't Horntje tot en met De Cocksdorp en alles ertussen. Als ik wandelend of op de racefiets over het eiland ga geniet ik doorlopend, dus één favoriete plek op het eiland heb ik niet of het moet de plek zijn waar wij nu wonen.

Hoe ben je op Texel terecht gekomen?

Vroeger kenden wij het eiland alleen van de vakanties en de Ronde om Texel. In 1992 waren wij voor het eerst in de bouwvakvakantie op het eiland. In dat najaar stond er in de interne vacaturekrant van de Rabobank een advertentie dat zij er een directeur zochten. Daarna ging het snel, dus dit jaar wonen wij 25 jaar op dit mooie eiland.

Wie kent vandaag de dag nog de spaardoos van Brabantia?

Wat voor werk deed je op Texel?

Naast het leidinggeven op de Texelse Rabobank, ook diverse bestuursfuncties zoals onder andere bij de VVV, Golfclub 'de Texelse' en het Tesselhuus.

Wat heb je na je vertrek bij de Rabobank aan de overkant voor werk gedaan?

Na afronding van de fusie met de Rabobank in Den Helder, heb ik soortgelijke functies gehad in Santpoort, De Goorn-Avenhorn en tenslotte bij de Rabobank in Hoorn.

Wat heb je verder zoal aan activiteiten?

Na mijn pensionering bijna vier jaar geleden, heb ik alleen nog maar "hobby's". De belangrijkste daarvan zijn bestuurder van TexelEnergie, lid Raad van Toezicht van 'de Skuul', voorzitter WielerSportTexel, vrijwilliger bij Humanitas en nog een paar aan de overkant. Met trots kijk ik terug op het onlangs geopende 100 km MTB pad, wat er hopelijk toe bijdraagt dat het wildfietsen in het Nationaal Park afneemt. Daarnaast is er veel tijd gaan zitten in de lokale energiecoöperatie TexelEnergie. Wij hebben een paar zeer zware jaren achter de rug, maar gelukkig zijn de zaken met het huidige team weer onder controle. Hopelijk zullen de Texelaars achter dit geweldige initiatief blijven staan, want alleen samen kunnen wij de energietransitie tot een goed einde brengen. En tenslotte en zeker niet op de laatste plaats, zijn er de (klein)kinderen. Helaas wonen zij niet op het eiland, maar het is telkens weer een feest als ze bij ons komen logeren.

Hoe ervaar je de mensen op Texel?

Al vanaf het eerste moment hebben wij het zeer naar ons zin. De mensen zijn gastvrij, je groet elkaar nog en vanuit een zekere betrokkenheid zijn ze gezellig nieuwsgierig. Met Ouwe Sunderklaas flink je hart luchten en daarna niet meer zeuren.

Wat moet er vooral blijven zoals het is?

Belangrijk is dat de Texelaars zich op het eiland op hun gemak blijven voelen. Hoewel door de schaalvergroting een gemeente een minimale omvang nodig heeft, hoop ik dat het desondanks lukt om zo lang mogelijk bestuurlijk zelfstandig te blijven.

Wat zou er op Texel anders mogen?

Al vanaf de eerste kennismaking met het eiland voelden wij ons thuis en ook een beetje "Texelaar", hoewel je nooit een echte wordt. Dat laatste klopt ook wel want ondanks dat wij hier al bijna 25 jaar wonen voel ik mij ook nog steeds een beetje gast. Dat maakt het ook dat ik terughoudend ben met het roepen wat er op Texel zou moeten veranderen.

Wat mis je op Texel?

Wij wonen alweer bijna vijf jaar heel tevreden in ons appartement aan de Beatrixlaan boven de Buureton, waar vroeger St. Jan stond. Heerlijk alles gelijkvloers, geen gras meer om te maaien en het onderhoud verzorgd door de Vereniging van Eigenaren. In die afgelopen jaren spraken wij met veel leeftijdgenoten. Rondkijkend op het eiland en luisterend naar de behoeften, is het tekort aan geschikte woningen voor onze doelgroep een duidelijk gemis.

Goede herinnering aan Texel?

De leukste herinnering tot nog toe, was ook een van mijn eerste ervaringen. Toen ik in 1993 in het kader van relatiebeheer/kennismaking een gesprek had met Bob Rienks en zijn accountant, vond dat gesprek plaats in Leeuwarden, waar wij naar toe vlogen met een Cessna. Laverend tussen de F16's landden wij op de luchtmachtbasis. Onderweg terug op Ameland een broodje gegeten. Een betere start had ik mij niet kunnen wensen.

Wat is er zonde aan Texel?

Al een hele tijd is er in het centrum van Den Burg een locatie die een bron van ergernis vormt. Dan bedoel ik natuurlijk de Groeneplaats in combinatie met de Kantoorstraat. De afgebrande Jelleboog, bouwval de Karseboom samen met de kaalslag op het plein. Gelukkig is er een hoopvol particulier initiatief bereid er wat aan te doen. Hopelijk brengen ook de plannen voor de Groeneplaats wat wij ervan verwachten.

Wie verdient er een grote pluim op Texel?

Een grote pluim geef ik aan de politieke bestuurders die lang geleden de moed hadden een plafond af te spreken voor het maximale aantal uit te geven bedden. Er is daarna met verstand mee om gegaan, maar als het besluit destijds niet was genomen had het eiland er nu heel anders uitgezien. Natuurlijk gun ik alle overkanters naar dit prachtige eiland te komen en er met volle teugen van te genieten, maar liever niet allemaal tegelijk. Nu is drukte een relatief begrip. Als ik midden in de zomer van De Cocksdorp over het strand naar de Slufter wandel of langs de Waddendijk fiets ervaar ik dat anders dan op maandagmorgen naar de markt in Den Burg.

Met wie op Texel zou je wel eens een goed gesprek willen hebben?

Vanuit mijn vrijwilligerswerk bij Humanitas heb ik veel te maken met mensen die van hun financiën een rommel hebben gemaakt. Het opgroeien met een pin-pas in plaats van de Brabantia-spaardoos (wie kent hem nog?) draagt daar zeker toe bij. Ook op Texel zal dit niet anders zijn. Ik zou wel eens willen horen hoe hier op Texel mee wordt omgegaan.

Wat doe je over vijf jaar op Texel?

Al voel ik (67) mij nog jong, toch heeft de levenservaring geleerd meer met het heden bezig te zijn dan met de toekomst. Dus als het ons gegeven is zijn wij in ieder geval over 5 jaar nog op Texel en ben ik hopelijk nog even actief als nu.

Volgende 'Eiland Van...'?

Germ Keuning. Het bijzondere van Germ is dat hij, natuurlijk samen met Annemiek, gekozen heeft om na zijn arbeidzaam leven, op Texel hopelijk heel oud te worden. Daarnaast doe je nooit tevergeefs een beroep op hem.