Lopend vuurtje
Hardlopen?
Toen ik van de week met een groepje lopers onderweg was tijdens de training gebeurde het weer eens. We waren lekker aan het kletsen onderweg, toen een groepje wandelaars voorbij kwam. "Als je nog kunt praten loop je niet hard genoeg!"
Een opmerking die ik wel vaker hoor. En zo zijn er nog wel twintig of dertig die ik in de afgelopen drieëndertig jaar naar mijn hoofd heb gekregen. Ze zijn allemaal net zo origineel en net zo irritant om te horen wanneer je goed je best probeert te doen om je gezondheid op peil te krijgen of te houden.
Voor diegene die de opmerking maken is het heel eenvoudig. Ze denken er vaak niet over na of de beledigende, kleinerende tekst is al over de lippen gevlogen. Voordat ze er erg in hebben komen de zinnen aan bij diegene die aan het proberen is om zijn grens te overwinnen. Voor wie het misschien wel al een overwinning is om überhaupt de stap te maken naar een sportgroepje. Omdat het er toch wel naar uit ziet dat het alleen niet allemaal zo makkelijk lukt om op de been te blijven. Waarvoor het lopen een uitdaging een overwinning is op zichzelf, waarbij hij of zij door letterlijk en figuurlijk zijn beste beentje voor te zetten, een stap vooruit zet in het overwinnen van zijn of haar fysieke dan wel psychische ongemakken.
Dat het niet hard gaat, is totaal bijzaak, het gaat erom er te zijn, het volhouden, het doen. Waarom zijn mensen fysiek zo zwak, zwaar en is het zo moeilijk om te starten met bewegen en te stoppen met de slechte gewoontes? Juist door dit soort opmerkingen. Door de mensen langs de kant, door de mensen die zeggen dat ze het niet of misschien anders moeten doen. Terwijl het voor heel veel mensen prettig is dat ze het weer doen. Dat ze weer in beweging zijn omdat het daarvoor niet meer ging of omdat ze de drempel over moesten, dat ze die drempel weer hebben overwonnen.
Bedenk je dat eens op het moment dat er iemand je voorbij dribbelt, rent, vliegt, sjeest, weet ik veel wat. En denk dan even na voordat je de opmerking plaatst: "Ze hebben hem al!" Want misschien is dit wel de reden waarom meer dan tien procent van de bevolking thuis zit met een burn-out, depressie of een angststoornis. En dat heel veel mensen die niks mankeren niet komen tot de beweegnorm van, drie keer vijfenveertig minuten matig intensief bewegen en elke dag dertig minuten licht intensief bewegen.
Robert Bakker