In de ochtend alleen op de Vliehors staan
Favoriete plek
Een van mijn favoriete plekjes van Texel is een plekje op Vlieland. Of eigenlijk is het puntje toch nog van Texel? Ik kom er af en toe voor mijn werk bij De Vriendschap. Het is wel voorgekomen dat ik 's ochtends vroeg in mijn eentje op die immense zandplaat stond. Alleen maar lucht, water en zand. Wat een unieke belevenis.
Hoe ben je Texel terecht gekomen?
Dit jaar is het precies twintig jaar geleden dat ik met mijn vrouw, Femke, naar Texel kwam. We woonden daarvoor een paar jaar in het verre noorden van Zweden. Toen we besloten om terug te keren naar Nederland, zagen we enorm op tegen het contrast tussen het volle Nederland en het lege Lapland. Een vriend van ons tipte mijn vrouw: er is een vacature op de Vrije School op Texel. Gaaf, dachten wij: op Texel willen we wel wonen. De directeur van destijds moest toevallig ook nog in Stockholm op cursus, dus het sollicitatiegesprek vond daar plaats! Dat moest gewoon zo zijn.
Eierlandse Gat uniek met de rust en zeer beperkte activiteiten
Wat voor werk doe je?
Ik werk sinds bijna twee jaar voor Control Union Water op Texel. Dit is een partnerbedrijf van Peterson en het NIOZ. Wij zijn een testfaciliteit voor ballastwater behandelingsinstallaties. Vrachtschepen moeten tegenwoordig een installatie aan boord hebben om ballastwater biologisch neutraal te maken, zodat er geen vreemde organismen over de zeeën en oceanen worden verspreid. Deze systemen moeten onafhankelijk worden getest, voordat ze op de markt mogen komen. Zeg maar net als dat een televisie een CE keurmerk moet hebben. Dat testen doen wij in de NIOZ-haven. Ik zorg samen met een collega voor het onderhoud van de testinstallatie, voor het bedienen van de systemen en het kweken van algen. Zeer afwisselend en uitdagend werk. En dat in een leuk team van wel tien mensen. Naast het ballastwater werk ik als ZZP'er voor De Vriendschap en melk ik af en toe de koeien op Novalishoeve. Mijn eerste baantje op Texel was als matroos bij Sil en Janka. Dat was een geweldige tijd. Daarna zijn we altijd contact blijven houden. Vier jaar geleden werd ik gevraagd om de veerdienst te helpen runnen. Zo kwam ik dus op de Vliehors terecht.
Naast het werk
Ons huis op 't Horntje vraagt nogal wat opknapwerk, dus ik ben vaak aan het "verbouwen". Achter het huis hebben we een moestuin, waar ik met plezier in werk. Ik kan erg genieten van een verse salade of een piepertje van eigen grond. Ik ben al heel mijn leven bezig met voedsel, liefst zo puur en vers mogelijk. Nu is het hobby, maar als boer in Zweden en tijdens mijn werkzame jaren bij Sint Donatus en het Maartenhuis was het ook mijn werk.
Mensen op Texel
Vaak lees ik in deze rubriek dat Texelaars open en direct zijn. Ik ervaar dat toch ook vaak anders. Texelaars praten graag en makkelijk, maar heel direct zijn ze niet, vind ik. Het gaat toch vaak over een ander en wat ze van jou zelf vinden, hoor je niet zo snel. Maar ja, zo makkelijk is dat ook niet om open en eerlijk te zijn naar anderen. Zelf ben ik daar ook geen expert in hoor. Verder valt mij op dat er veel creatieve en ondernemende mensen zijn op Texel. Daar komen mooie initiatieven en ideeen uit.
Blijven zoals het is
De rust en een leegte, zoals zoveel andere mensen in deze rubriek ook hebben gezegd. Maar het is echt een belangrijke kernwaarde van Texel, waar we op lange termijn nog gasten mee zullen trekken uit de drukkere gebieden van Europa. Specifiek hoop ik dat het strand en Wad bij De Cocksdorp hun rustige karakter zullen behouden. Het Eierlandse Gat is echt uniek als het gaat om de rust en zeer beperkte activiteiten op het water daar. Ik maak me zorgen over de plannen om daar meer rondvaartboten toe te laten en over de aanleg van de steiger bij het haventje van Sil. Vanaf de dijk, het strand of desnoods vanaf De Vriendschap kun je de natuur, de rust en de leegte van het Wad fantastisch beleven. Daar hoeft niets aan toegevoegd te worden. En ik wil echt niet pleiten voor een monopolie voor De Vriendschap, hoor. Maar als er eenmaal meerdere rondvaartboten van wal steken, zullen, net als in het gebied tussen Den Oever en Oudeschild, weinig of geen zeehonden meer op de banken blijven liggen, ben ik bang.
Wat mag anders
Een kritische houding van onszelf en het gemeentebestuur naar ondernemers die teveel een slaatje willen slaan uit het toerisme op Texel met activiteiten die hier niet passen. Ik zou het jammer vinden als Texel een soort recreatiepark wordt met een overdaad aan schreeuwerige attracties.
Goede herinnering
Dat zijn er velen. Bijvoorbeeld de weekenden tijdens de lammerij op De Waddel van de familie Bakker. Wat een prachtig familiebedrijf, waar met hart en ziel wordt gewerkt. Omdat ik in het voorjaar van 2006 de zorg voor de boerderij van het Maartenhuis zou gaan overnemen, moest ik me in korte tijd de beginselen van de lammerij eigen zien te maken. Piet en Jan Willem wilden mij wel mee laten draaien en wat een fantastische leermeesters bleken dat te zijn. Ik mocht zowat alle schapen verlossen die dat weekend aan het lammen gingen en dat waren er tientallen. Met heel veel plezier kijk ik terug op die ervaring, de warme gastvrijheid en positieve kijk op de wereld van de familie Bakker.
Grote pluim op Texel
Alle mensen die in de (gehandicapten)zorg werken. Ik heb het zelf ook een tijdje gedaan. Fantastisch werk, maar het is erg zwaar en er wordt veel te weinig voor betaald.
Wat verdient meer aandacht op Texel?
Het TESO-terrein. Er is al veel verbeterd, maar ik hoop dat het niet al klaar is.
Met wie zou je wel eens een goed gesprek willen hebben?
Met iemand die mij kan vertellen hoe ik mijn huis helemaal energieneutraal kan maken.
Wat doe je over vijf jaar op Texel?
Gezond zijn en met plezier nog op Texel wonen.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Christine Koersen. Zij werkt op de Novalishoeve. Ik ken haar al sinds mijn studententijd. Ook zij gaat een nieuwe uitdaging niet gauw uit de weg en heeft veel op Texel gedaan en meegemaakt. Genoeg te vertellen, denk ik