We hadden ons jaarlijkse uitje. Deze keer was het de Mathäus Passion, het stond al langer op ons verlanglijstje. En nu vlak voor Pasen was er een mooie professionele uitvoering in Utrecht. Ik boekte in Bunnik, in een prachtige Stayokay. We maakten onze stapelbedden op en trokken de kleren voor het uitgaan aan.
De kerk was gauw gevonden en vlakbij in een eethuisje zaten we aan de warme soep toen ik naar buiten keek en wapperende kussentjes en heel veel mensen zag. Het werd dus geen groot laatste avondmaal.
Even later sloten we achteraan in de rij, een man met een grote stapel kranten probeerde ze te slijten. Ik dacht het programma. "Straatnieuws?", vroeg hij wel drie keer. Bij de deur kocht ik een programma en we zochten een plekje in de grote kerk. Het paasverhaal van Bach is prachtig. En bijna onbegrijpelijk dat het drie eeuwen geleden gecomponeerd is en nog zo van deze tijd. Onder de indruk reden we terug naar Bunnik en liepen naar ons slaapzaaltje. Jannie slaakte een gil:" Er ligt een man op mijn bed!" Op mijn bed ontwaar ik nóg een slaperig hoofd en als ik verder tel kom ik op twaalf slapende mannen. Ik schiet in de lach. Jannie staat te gieren op de gang.
Het blijken Engelsen en Polen. "I think there is a mistake", en loop terug naar de balie. Een nieuwe receptioniste heeft die dag van alles fout gedaan. Er is slechts één oplossing, een kamer met een "zwerver" delen, hij is oud en bekend daar. Ik weet Jannie over te halen en als we de kamerdeur open doen zit er een aardig uitziende man met een baard op een stoel zijn voeten af te drogen. "Goedenavond. Vindt u het goed als we hier slapen vannacht?', probeer ik vriendelijk en kijk hem polsend aan. Hij knikt. "Heeft u verstand van eksterogen?", vraagt hij alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Een druppel hangt aan zijn neus.
Hij is met pleisters in de weer, even overweeg ik, dan hurk ik bij hem neer en pak een sok. Het valt mee. Jannie is in alle staten, ze staat te gebaren. "Rustig maar, niks loos", probeer ik te kalmeren. Ik pak het linnengoed en in een ogenblik tijd liggen we gestrekt. En vallen we in een diepe slaap. Als Jannie de volgende morgen aan het douchen is, spreek ik de man weer. Ik vertel dat we naar de Mathäus Passion zijn geweest. "Oh, dat zou ik ook nog zo graag eens willen horen, ik hou van muziek". In een opwelling geef ik hem de net gekochte CD met het programma. Hij lacht en neemt het als een schat aan. Even later zitten we te ontbijten, de eieren zijn op. Verderop zien we de man een bord vol broodjes, eieren en yoghurt gelukzalig verorberen. Een waar paasontbijt. Hij praat met de man naast hem aan tafel, en wijst naar ons. "Ik sliep met twee vrouwen van Texel..." Vrolijk Pasen!