Wat ik zeggen wou
Waddenfonds
Iedereen krijgt wel eens een cadeautje dat je eigenlijk liever weer weggeeft. Dat zou Texel ook moeten doen met sommige cadeautjes van het Waddenfonds.
Bij het Waddenfonds klotst het geld tegen de plinten. Subsidie wordt volgens hun website gegeven aan projecten die getoetst worden op duurzaamheid. Miljoenen (belastinggeld) worden door een paar bestuurders weggegeven aan de dolste plannen. Neem eens een kijkje op de website van het Waddenfonds en kijk naar de projecten die door hen worden en zijn gesubsidieerd: je gelooft je ogen niet. Enkele voorbeelden:
- € 445.000,- voor het beleven van de duisternis (Zwarte Haan, Friesland);
- € 12 miljoen voor de zanddijk bij de Prins Hendrikpolder;
- geld zat jongens: €500.000,- voor het beleven van het wad bij de Cocksdorp;
- er is nog wat geld over: €90.000,- voor Texelpoints (om toeristen aan het eiland te binden);
- het kan nog gekker: €200.000,- voor een beweeg- en ontmoetingsterp bij de Schoten, Den Helder
- €1,3 miljoen voor het openbare verduisteringsplan op Texel ("Veilig en Verlicht" heet het plan, hoe bedenk je het);
- € 96.500,- voor een blacklight golfbaan op Terschelling, een glowgolfbaan met 18 thematische holes. Kijk, dat is nou duurzaam.
Eerst denk je dat het een grap is, maar dat is niet zo want er staan ook zinnige projecten op. Maar nu zijn er weer een paar onzinnige plannen aan toegevoegd: het Hoge Berg gebied moet toeristisch ontwikkeld worden. Gooi er maar weer een ton tegenaan, er zijn nog niet genoeg bordjes met uitleg. Aan de toerist moeten daar producten en accommodaties worden aangeboden. Wie vraagt om accommodaties in dat mooie en (nog) rustige gebied? Ook moet de toerist met subsidie worden meegenomen in de geschiedenis van het schaap. Dat wordt een aanrader van jewelste!
Het gemeentebestuur en het Waddenfonds gebruiken de term duurzaamheid voor projecten waar de Texelse bevolking niet op zit te wachten. Projecten die de laatste stukjes onbedorven Texel naar de knoppen helpen, onder het mom van "duurzame toeristische ontwikkeling". De gemeenteraad zit er als makke schapen bij en let op de cruciale momenten niet op (Ceres). Veel rumoer om een yurt nabij de Hoge Berg, maar intussen ingrepen, die veel meer impact hebben, rustig laten passeren of stilhouden (Marsweg).
Luisteren naar de burgers is niet de sterkste kant van dit gemeentebestuur. Plannen worden doorgedreven (parkeerbeleid strandslagen, Ceres, verduistering van Texel, recent de Marsweg, bierfabriek Oudeschild, noem maar op). En als het gemeentebestuur het niet doet dan draait het Waddenfonds de geldkraan nog wel wat verder open om de Texelse bevolking op ondemocratische wijze maffe plannen door de strot te duwen.
Gijs Berger