Beleving
Laat ik eens voorzichtig beginnen over het woord 'beleving'. Een mooi voorbeeld daarvan had ik tien jaar geleden op het Deense eiland Samsø waar de energie duurzaam wordt opgewekt. Daar stond ik in een hotelkamer onder de douche met de gedachte dat het water werd verwarmd dankzij pakken stro die een eindje verderop in een schuur werden verbrand. Daarmee werd het water verwarmd . Het slaat nergens op, maar toch sta je daar onder de douche met het gevoel dat het water niet zomaar warm wordt, maar dat er verderop wat bijzonders gebeurt.
Die beleving kan ik helaas niet één op één vertalen naar Texel als het om de openbare verlichting gaat. Jammer, want je zit hier feitelijk in de bijzondere situatie dat de lampen (die er nog zijn) branden op zonne-energie die ter plekke (Everstekoog) wordt opgewekt. Dat zou, als je 's nachts de lampen ziet branden, het gevoel moeten geven dat het bijzonder is. Vooral in de wetenschap dat Texel toch maar mooi de eerste gemeente in Nederland is waar de openbare verlichting energieneutraal is.
Waar zit hem dan het verschil in beleving? Staand onder die douchekop had ik nou niet bepaald een gevoel van onveiligheid. Hier op Texel heb ik me echter 's nachts in het donker ook al wel eens afgevraagd waar ik me eigenlijk bevond. En afgelopen week had ik tot mijn schrik op de IJsdijk in Oudeschild in het donker opeens 'out of the blue' een wandelend echtpaar in het schijnsel van de koplampen van mijn auto...
Ik zal niet herhalen wat ik dacht, maar de zinssnede "hoera, onze openbare verlichting is klimaatneutraal" zat daar niet tussen. Ik was wel erg blij dat ik met een snelheid reed die ruzie met een achterligger zou hebben opgeleverd. Ik zou hier - net als bij de douche op Samsø - graag die bijzondere beleving met de verlichting willen hebben. Want het is iets bijzonders, vooral op het gebied van duurzaamheid. Ik zou die beleving ook graag uitdragen naar anderen, maar ik denk dat het vooralsnog maar even bij de begrippen 'warme en koude douche' houdt. Alhoewel, ik kreeg het daar op de IJsdijk wel even warm, maar dat had dus een andere reden...
Jeroen van Hattum