Oud papier
We zitten al een heel poosje in het Polderhuis maar ons papieren krantenarchief was nog niet helemaal meeverhuisd. Wel de oude foto's, jaargangen, onze Texelse bibliotheek en andere onmisbare spullen. Maar veel documenten, kaarten, mappen en andere stukken waar ooit over geschreven is, waren achtergebleven. Maar nu een huurder zijn intrek neemt in ons oude kantoor, moest de boel opgeruimd.
Er diende zich wel een probleem aan. Onze huidige archiefkelder, een voormalige kluis van de Boerenleenbank, puilt al uit. Dus wat te doen met deze spullen? Eerst maar eens kijken wat er allemaal zit in de dozen en mappen die onze voormalige archivaris in tientallen jaren keurig heeft gerangschikt. De stukken geven een bijzonder historisch beeld. Uit 1992 bijvoorbeeld het Haalbaarheidsonderzoek Gezondheidscentrum Texel. Artsen, apothekers, fysiotherapeuten, etc. uit die periode komen aan het woord. Er is wel een complicatie, bij de exploitatie staat dat: "Een aantal hulpverleners niet in die mate wenst te investeren". Eindconclusie: Vestiging thans niet mogelijk.
Uit 1953 een rapportage over de vakantiedrukte op Texel. In een andere doos het rapport "Seizoensverbreding van de recreatie op de Waddeneilanden" uit 1989. Conclusie: Voor de recreatie in voor- en naseizoen is het van belang de rust te handhaven op het eiland.
In 1996 schreven we over het Beleidsplan Verkoopstimulering en marktontwikkeling Waddenproducten: "Consumenten zijn steeds meer geneigd om landbouwproducten of levensmiddelen te kopen waarvan de geografische oorsprong vast staat en de productie-methode bekend is."
Saillant is het draaiboek van "Texel onafhankelijk", uitgezonden op 1 april 1989. "Top secret" staat er op. Een curiositeit in die grote en bijzondere papierverzameling, kaarten, mappen, bestemmingsplannen en wat al niet meer. Het resultaat van vele tientallen jaren schrijverij en bewaardrift bij deze krant.
Helaas: wij hebben er geen plek meer voor. Nadat de Historische Vereniging de pareltjes er tussenuit heeft gevist hebben we het restant met Amsing meegegeven. Oud papier was het immers al.
Gerard Timmerman