"Elke dag was voor haar een cadeau"
Chronisch positief, altijd vrolijk, begaan met anderen en een 'kroegouder' voor menig bezoeker van Casino en later Question Plaza. Het zijn een paar omschrijvingen van Aadje Stiekema uit Den Burg die op 19 januari op 72-jarige leeftijd overleed.
Samen met haar man Ed Stiekema exploiteerde ze sinds 1971 disco dancing Casino aan de Zwaanstraat in Den Burg en later vanaf 1996 nog een aantal jaar Question Plaza. Ze werd op 16 december 1945 geboren als Aadje van Maarseveen in Utrecht waar ze opgroeide. De nonnen, waar ze op school zat, vonden het destijds al opmerkelijk dat ze altijd liep te fluiten. Fluiten en zingen was iets dat Aadje - dol op muziek - haar hele leven zou blijven doen, ook gewoon lopend op straat midden in het centrum van Den Burg.
Op haar zeventiende leerde ze, tijdens een vakantie in de toenmalige Eijercoogh in Den Burg, Ed Stiekema kennen. Haar ouders waren niet direct enthousiast, maar de liefde was wederzijds en sterk. De twee ontmoetten elkaar regelmatig in het geheim bij haar zus Truus in Utrecht. Ed deinsde er niet voor terug om op zijn brommer door weer, wind en kou van Alkmaar naar Utrecht te rijden.
De twee trouwden op 24 september 1969. Ed werkte destijds als elektrotechnicus bij TESO en Aadje als stenotypiste bij het toenmalig orgelbedrijf van Ploeg in Oosterend. Op 3 februari 1971 trokken ze in het Casino na een weddenschap met Kick Smit en begon de horeca-carrière van Ed en Aadje Stiekema. Ze maakten de prijs van het bier iets goedkoper dan elders in Den Burg en de tent zal rap vol.
Aadje was in die tijd de oprichter van het damesvoetbal bij toen nog de Texelse Boys. Het Casino was begin jaren zeventig de pleisterplaats van de toenmalige katholieke voetbalclub. Ze was een drijvende kracht achter diverse wedstrijden en toernooien van het vrouwenvoetbal. Bij het Casino was ze gastvrouw en een steun en toeverlaat voor velen. Oud-medewerkers lieten eerder in deze krant weten dat Aadje vaak persoonlijke briefjes met lieve woorden toevoegde aan de enveloppen met loon. "Zij was echt een schat."
Geroemd wordt de gave van Aadje om anderen het gevoel te geven dat ze bijzonder waren. Volgens dochter Cintha liet ze andere mensen zien hoe ze mooi van zichzelf waren. Voor diverse gasten voelde ze als een 'kroegouder' bij wie je terecht kon. Kenmerkend was dat medewerkers op vrije avonden tegen sluitingstijd nog wel eens mee achter de bar kropen om te helpen bij het schoonmaken en opruimen. Bij paal 17 had de familie Stiekema een strandhuisje waar de medewerkers vrij gebruik van mochten maken.
Typerend was haar houding om open te staan voor oplossingen. Zo was er een keer een bijeenkomst met omwonenden over geluidsoverlast. Aadje vroeg de aanwezigen bij overlast alsjeblieft te bellen, al zou het midden in de nacht zijn. "Wij zien het ook niet altijd meteen als er een nooddeur is opengezet. Maar als we het weten, kunnen we er wat aan doen." Nadat de familie Stiekema was gestopt met de Question bleef ze nog een tijd actief in De Lindeboom. "Zij heeft het leven gevierd met aandacht en belangstelling voor anderen. Elke dag was voor haar een cadeau. En in al haar bescheidenheid zou ze nog oprecht verbaasd zijn geweest als mensen stelden dat juist zij een bijzonder, mooi en hartelijk mens was."