Achter de schermen

Verkiezingen

De verkiezingen komen er aan. We kunnen niet klagen over te weinig smaken, we hebben op 21 maart de keus uit tien partijen. Maar in onze poll lees ik dat driekwart van de deelnemers vijf lokale partijen teveel van het goede vindt. Inderdaad, wie ziet door de bomen het bos nog?

"Texelaars stemmen niet zozeer op de partij, maar op de persoon", hoorde ik de laatste tijd meerdere keren. Vorige week nog, toen ik op een nieuwjaarsreceptie met een Texelaar in gesprek raakte over de politiek, het onderscheid tussen partijen en de overeenkomsten. Ik maakte er uit op dat ook zij zich bij het kiezen vooral door de persoon zou laten leiden. Maar hoe goed kennen we die kandidaten? Dat bleek enkele ogenblikken later, toen we in gesprek raakten met een raadslid. Zij kende hem niet, terwijl deze politicus toch al vier jaar in de raad zit en wéér kandidaat staat. De vraag doemde op hoe het komt dat zij hem niet kent. Had hij zich te weinig gemanifesteerd of volgde zij de politiek te weinig? Er werd in mijn richting gekeken. De krant kreeg de schuld.

Met een knipoog gelukkig, maar toch lastig als je op de persoon wilt stemmen en je kent niet alle kandidaten. Stemmen op iemand die je niet kent, ligt niet voor de hand. Theoretisch zou het best kunnen dat het gedachtegoed van deze kandidaat wel overeenstemt met dat van jou. Maar dat weet je niet, want je kent hem niet. Veel makkelijker om te stemmen op wie je wel kent. Ongeacht of de partij van deze kandidaat jouw kleur heeft. En wees eerlijk, op Texel is onderscheid in kleuren maar betrekkelijk. Bekend is het voorbeeld van GroenLinks, dat een poosje geleden op Texel nooit zo groot zou zijn geworden als de broodnuchtere Peter Bakker niet op één had gestaan.

Wie er niet uitkomt, kan wellicht eerst kijken welke kandidaat je persé niet in de raad wilt. Dan net zo lang namen doorstrepen tot er eentje overblijft. Die krijgt dan je stem.

Politiek hoort natuurlijk niet over de persoon te gaan, maar over de inhoud. Welke partij staat waarvoor, wat zijn de ambities, hoe denken ze over belangrijke eilandzaken waarover de komende vier jaar besluiten moeten worden genomen? Daarom in deze krant in de aanloop naar de verkiezingen veel aandacht voor de inhoud. Hebben de partijen de afgelopen vier jaar woord gehouden en wat beloven ze ons de komende vier jaar.

Gerard Timmerman