Wat ik zeggen wou
Verlichting
In de opnieuw oplaaiende discussie over de (afwezigheid van) verlichting op Texel wil ik u dit voorval niet onthouden. Na een laat bezoek aan Oosterend fietsten een vriend en ik na het doven van de straatverlichting richting Den Burg. Bij het oversteken van de Oosterenderweg moet je een 90 graden bocht naar links nemen om op het fietspad te kunnen rijden. Dit moet puur instinctief want het is ter plekke aardedonker. Het flauwe schijnsel van de fietsverlichting is volstrekt onvoldoende om de situatie te kunnen inschatten. Ik kende de ligging van het fietspad en wist bij benadering waar ik de bocht moest nemen. Bij mij ging het goed, maar bij mijn vriend helaas niet. Hij zag de bocht niet en reed rechtdoor het slootje in. Het talud is daar behoorlijk stijl dus dat was geen zachte landing. Dat hoorde ik allemaal veel later, want tegen de tijd dat ik doorhad dat mijn vriend niet meer achter mij fietste was ik weer geheel omgeven door een ondoordringbare duisternis. Gelukkig had mijn fiets verlichting die werkt op een batterij. Teruglopend met de fiets aan de hand, het stuur van links naar rechts bewegend, speurde ik naar mijn 'verdwenen' vriend. Na enig zoeken zag ik hem ietwat verdwaasd staan in de sloot met zijn fiets nog aan de hand. Ik zette mijn fiets op de standaard en probeerde bij het zwakke licht van mijn fietslampje mijn vriend te hulp te schieten. Helaas was er te weinig licht en werd ook ik verrast door de steil aflopende slootkant en gleed linea recta mijn vriend achterna de sloot in. Gelukkig kunnen we het allebei navertellen en op feestjes doet dit verhaal het altijd wel aardig, maar we beseffen allebei donders goed dat dit verhaal ook een andere, minder gelukkige afloop had kunnen krijgen. Wat als het slootje een stuk dieper was geweest, of we waren ongelukkiger terecht gekomen? Ik durf te stellen dat, zeker in de donkere wintermaanden, het gevaarlijk is om je op Texel per fiets te verplaatsen na het uitschakelen van de verlichting. Hoewel bekend met de situatie overkomt het me nog regelmatig dat ik komend van De Koog mij plotseling op de provinciale weg bevind omdat je een slinger naar rechts moet maken waar het fietspad begint. Ook naar mijn huis fietsen via de Noordwester zou voor iemand die niet bekend is met de plaatselijke slingerroute niet zonder gevaar zijn. Ik heb zelf gezien dat de led lampen die bij de Zeebries staan gedempt kunnen worden tot elk gewenste sterkte. Waarom deze niet op 10 of 20 procent laten branden. De oproep van Lida Wels om lantaarnpalen desnoods met een bewegingsmelder uit te rusten steun ik ook van harte.
Ook als automobilist kom ik regelmatig onduidelijke situaties tegen. De afslag vanaf de Pontweg naar de Californiëweg bijvoorbeeld wordt aangegeven met, zoals eerder opgemerkt, een soort kerstverlichting op de weg. Dat is op zich al verwarrend genoeg, maar om de afslag te nemen moet je over die fel oplichtende kattenogen heen rijden. Het geeft toch een beetje het gevoel alsof je over een doorgetrokken middenstreep rijdt. Al met al is de verkeersveiligheid op Texel na invoering van het verlichtingsplan ernstig achteruit gegaan en het kan toch niet zo zijn dat er eerst gewonden of doden moeten vallen voordat de politiek dit inziet.
Jacques Deppe