Gedreven als speler én penningmeester
"Voetbal heeft me veel gebracht. Vrienden en ik heb allerlei leuke dingen meegemaakt." De plakboeken die Koorn (69) over zijn voetbalcarrière heeft bijgehouden, spreken boekdelen. Vol met krantenknipsels over wedstrijden die hij speelde. In totaal 476 competitieduels, met oefenwedstrijden er bij wel 700 à 750. Toen hij zijn 300ste speelde, gaf de club hem de foto cadeau die hij voor zich houdt. De uithaal tegen WGW is karakteristiek. Want Koorn stond bekend om zijn harde schot. Maar ook om zijn werklust, inzicht en snelheid. Hij scoorde veel uit vrije trappen, maar ook een speler die als hij ruimte zag met de bal vanaf het middelveld naar voren opstoomde en veelvuldig scoorde.
Hij speelde in zijn loopbaan op zo ongeveer alle posities, behalve op doel. Een geduchte tegenstander. "Als we ergens het veld opkwamen, zag ik tegenstanders al wijzen: 'Die moet je hebben', wezen ze een bewaker aan. Ik dacht: kom maar op. Het was voor mij de uitdaging om zo'n gast uit de wedstrijd te spelen."
Een teamspeler met een winnersmentaliteit. In zijn laatste jaar in het eerste beloond met het kampioenschap. De kampioensfoto met onder andere Gerrie Plaatsman, Erwin Koning, Leendert Eelman, Rien en Joost Brouwer, Rob van de Stap, Bart Heerschap, Paul van Exel, Jan Hein Studulski en anderen. De meesten vele jonger dan hij. "Erg leuk om mee te voetballen."
Hij maakte veel trainers mee: Van Dok, Zuidema, Gerrit Asselman, Luc Post, Aad Vaars, Max van der Kerkhof en Bert Jullens. Succesvolle periodes, maar ook mindere.tijden.
In zijn gloriejaren speelde hij bij de Noord-Hollandse selectie. "Mooie wedstrijden. Texel speelde toen in de vierde klasse, met de NH-selectie voetbalden we tegen eerste- en tweede klassers. Het was heerlijk spelen. Ik stond laatste man en als ik de bal had dan kon ik hem aan iedereen kwijt."
Een voetballer met veel kwaliteiten in huis. Heeft hij het nooit hogerop gezocht? "Misschien had het er wel ingezeten, maar de grote clubs waren toen heel ver weg. Eén keer heb ik een proeftraining bij AZ gedaan. Ik was toen al een jaar of 26, 27. Ze vonden me al te oud. Maar ik had toen net het administratiekantoor van Joustra overgenomen en geen zin meer om me in dat avontuur te storten."
Voetbal heeft me veel gebracht, vrienden en allerlei leuke dingen
Terugkijkend: "Ik heb wel alles er uitgehaald wat tot de mogelijkheden behoorde. Bob Bakker, in zijn tijd een goede voetballer, had ook een bedrijf en was daarom al vroeg gestopt met voetballen. Hij vertelde mij eens dat hij later spijt had dat hij niet langer had gespeeld. Mijn bedrijf was ook belangrijk, maar ik ben blij dat ik toch de tijd heb genomen om te voetballen. De hele dag op kantoor was het een mooie uitlaatklep. Heerlijk om te trainen, het maakte me vrij in m'n hoofd."
"Voetbal heeft me veel gebracht. Vrienden, reizen. Een hoogtepunt was de uitwisseling met Georgië. We zijn naar Londen geweest. Wedstrijden tegen profteams. Prachtige herinneringen."
Ook enthousiast zaalvoetballer. Al vóór de tijd dat de sport hier met de bouw van de sporthal voet aan de grond kreeg. "Ik speelde ik het Helders selectieteam. In 1974 speelde we om de Gouden Hoeftrofee, toen hét toernooi van Noord-Holland." Successen regen zich aaneen, krantenverslagen met ronkende koppen: "Helders zaalvoetbalteam leert militairen een lesje", prijkt in het plakboek. "Maar veldvoetbal stond bij mij op de eerste plaats."
Zijn sportieve belangstelling was breed. Volleybal, tennis, schaatsen, om er een paar te noemen.
Penningmeester
Naast zijn voetbalkwaliteiten kwam zijn financiële kennis goed van pas binnen de club. Aanvankelijk meer adviserend aan het bestuur. "Want als voetballer had ik er de tijd niet voor." Het veranderde rond 1988: "Het ging financieel niet goed met de club. Met Gert Pansier en Rob Dapper heb ik toen een beleidsstuk opgesteld. Daar stond ook een kritische opmerking in over het bestuur. Dat is toen opgestapt. Dan moet je ook verantwoording nemen en zo kwam ik in het bestuur. Om geld bij elkaar te krijgen hebben we met het 75-jarig bestaan een grote verloting gehouden. We hielden ook thema-avonden. Als Texel 1 deden we het in westernstijl", toont hij een foto in deze krant waarin hij een cowboyhoed op heeft. De actie werd een succes en hielp de voetbalclub er financieel weer bovenop.
Als bestuurder maakte hij mee hoe SV Texel en Texels Boys in 1994 fuseerden tot Texel'94. "Nadat de eerste poging in 1988 afketste, volgden veel gesprekken en gedoe, maar het is gelukt. De verhuizing en de nieuwbouw was ook een hectische tijd. Het kostte een berg geld en ik heb in de bouwkeet menig gesprek met Dries (Veltkamp, de bouwcoördinator) gevoerd. Het is allemaal in orde gekomen. Het kunstgrasveld was ook een groot project dat de club veel geld heeft gekost. Niet terecht", vindt hij dat de gemeente zich ruimhartiger had moeten opstellen.
Als penningmeester waakte Koorn zo'n dertig jaar over de financiën van de club. Gedreven, zoals op het voetbalveld. "Er gaat best veel geld om binnen de vereniging. Zoals elk jaar circa €30.000,- aan reiskosten voor teams naar de overkant. Het wordt steeds moeilijker. Zonder bijzondere dingen, zoals een tijdje terug de veiling, red je het niet. Als penningmeester waarschuw ik elk jaar: We moeten wat bijzonders doen! Gelukkig zijn we financieel gezond. Er is veel enthousiasme binnen de club. Maar voor trainingen van de jeugd, de kantine etc. zijn ook veel vrijwilligers nodig. We kunnen altijd vrijwilligers gebruiken."
Ledental
En leden. Het ledental dat enkele jaren geleden nog boven de 500 stond, is gedaald naar 380. "Het afgelopen jaar zijn we fors achteruitgegaan. Veel voetballers die zijn gestopt of overgestapt." Ook de tegenvallende resultaten van het eerste gaan hem aan het hart. "Vroeger speelden wij in de vierde klasse, de andere Texelse clubs in de vierde klasse onderafdeling. Een groot niveauverschil, de betere spelers kwamen naar ons. Nu is dat niveauverschil met de andere clubs veel kleiner. Dat hou je niet tegen, maar ik vind het wel jammer. Ik ben nooit uitgeweest op een fusie met andere verenigingen, want het is belangrijk dat elk dorp z'n eigen club houdt. Maar dit gaat ten koste van Texel'94."
Bij zijn terugtreden als penningmeester werd Klaas Dirk Koorn benoemd tot erelid van Texel'94, een kleine, selecte club. "Ik voelde me toch wel zeer vereerd."
Gerard Timmerman