Mallejan kruising Aris-Amateurtje
Mallejan, Lola Likkepot, Bravegassie, Goudelsje en Ratje. Tijdens "Mallejan komt weerom" rolden bijnamen over het podium. Toneelschrijver Aris Bremer zag hoe 't Amateurtje op hilarische wijze een geheel eigen draai aan zijn komedie af.
Toen Bremer het stuk in vier bedrijven schreef omstreeks 2011, had hij daar een bepaald beeld bij voor ogen. Het kwam aardig overeen, maar tot zijn verrassing was het decor gespiegeld. De tuin die hij rechts had bedacht, lag in De Wielewaal links op het podium, de voormalige varkensstal die nu dienst deed als slaapverblijf, lag rechts. Met zijn verwachting vooraf dat Jan Eelman in de huid van de droogkomische huisbaas Jaap de Brave zou kruipen, bleek Bremer het wel bij het rechte eind te hebben.
Varkensstal
Hoofdpersoon Mallejan keert terug naar de plek waar hij opgroeide en neemt zijn intrek in de oude varkensstal. Zijn vader, ooit onderwijzer in het dorp, is destijds in ongenade gevallen. Mallejan is teruggekomen om uit te zoeken wat er toen precies is gebeurd. Zijn komst blijft niet onopgemerkt, hij heeft zijn intrek nog niet genomen, of er verschijnen de meest bijzondere types ten tonele, waarna onwaarschijnlijke verwikkelingen zich opeenstapelen.
Jaap de Brave (Jan Eelman) doet met zijn wichelroede de meest bijzondere ontdekkingen. Zoals een ooit verloren zilveren ketting en zijn diagnose over een zwangerschap blijkt juist. Veel kan het hem ogenschijnlijk niet schelen. "Het is me om het even", bezigt hij geregeld.
Serieuzer is de rol van Henk Slikker als Mallejan. Neergezet als een wat droefgeestig type. De rust tijdens zijn vrijwillige isolement wordt geregeld verstoord. Is het niet zijn stadse echtgenote Tosca (Petra Brans), dan wel Goudelsje (de vrouw van Jaap, gespeeld door Esther Duinker), de vrouw die hem in het fietsenhok ooit leerde zoenen. Haar liefde is nog niet bekoeld, maar zelfs in sexy outfit kan ze hem niet verleiden. Esther maakte na vele jaren haar rentree op toneel, beslist niet onverdienstelijk. Na de afwijzing legt ze het aan met De Beer (Richard Eelman).
Deze wethouder papt met menig dorpsgenote aan en blijkt ook de vader van Ratje, de bijnaam van haar dochter Bette. Gespeeld door Marije Witte, die op haar zestiende haar debuut maakte bij 't Amateurtje. Vrij van elke vorm van schroom speelde ze deze opstandige tienerdochter met roodgeverfd haar en een neuspiercing. De veelbelovende start van dit jonge talent smaakt naar meer.
Postbodes
Bijzondere eenden in de bijt waren de twee postbodes, moeder en dochter, vertolkt door Jacomien Witte (moeder lida Likkepot) en Suzan Eelman (dochter Miepie). Lida's nieuwsgierigheid overwint het van haar vertrouwelijkheid, zo snelt het nieuws de ontvangers van de post al vooruit. Lekker overdreven neergezet door beide actrices. En ten slotte buurvrouw Truus Nattewind (Tineke Mosk), wier hond graag de tanden mag zetten in het been van de postbestellers.
Woord(over)spelingen
Zo was het op toneel een komen en gaan van de meest bijzondere typetjes die in onwaarschijnlijke situaties belanden. Allemaal ontsproten aan het brein van geestelijk vader Bremer, die het verhaal had aangekleed met allerlei woord(over)spelingen. Het kwam er niet altijd even vloeiend uit bij de acteurs. Souffleuse Thea Hin bracht fluisterend redding, al kon ook zij niet verhinderen dat de vaart er hier en daar wat uit ging.
Een smetje op een vrij hilarische voorstelling met veel lachsalvo's, fraaie kostuums, make up en een mooie decor. Eentje waar 't Amateurtje zich beslist niet voor hoeft te schamen. Eén van de veertig à vijftig uitvoeringen van dit stuk, die Bremer tot tevredenheid stemde.
Onder regie van Ria Kleinveld, die ook de grime deed. Met medewerking van kapster Iris Baas, kleedster José Eelman, Gerold Eelman (zoon van Jan), deed licht en geluid.
Met als sluitstuk de verloting, waarbij de vooraf aangekondigde hoofdprijs van een driedaagse reis naar Budapest de lotenverkoop torenhoog opstuwde.