Elkaar even gedag zeggen kost niets
Wat is je favoriete plek op Texel?
Dat zijn er meerdere, als kind was het altijd de Zandkuul en Bossiesdag. Dan was het altijd gezellig druk. En natuurlijk Ceres, De Dennen en het strand ook wel maar niet bovenaan. Nu vooral Den Burg en mijn eigen huis.
Geboren en getogen op het eiland?
Ik ben net als mijn broers en zussen geboren op de oude Emmalaan 96. Dat is het blok van vijf tegenover het Notariskantoor, nu heet dat stuk de Beatrixlaan. Mijn vader en moeder waren Piet en Marianne Swarthof – Voorvelt. Mijn moeder is geboren in de Watergraafsmeer, mijn vader is geboren in Oudeschild op de Ruyterstraat (toevallig) 96. Ze hebben elkaar ontmoet toen mijn moeder hier in de jaren dertig op vakantie was met een vriendin. We waren thuis met zijn achten. Thuis hadden we een ijssalon, later uitgebreid met de snackbar en de golfbaan daar waar nu de Action zit. Zelf heb ik twee zoons, Pieter-Jan, grafisch ontwerper, en Rutger die kok is en pas vader is geworden en ik dus opa. De tweede is onderweg, dus ik word als alles goed is volgend jaar nog een keer opa.
Open staan voor elkaar en luisteren naar elkaars ideeën
Wat voor werk heb je op Texel gedaan?
Heb eigenlijk altijd in de horeca gezeten maar ook in de bakkerij. In de wintermaanden werkte ik bij bedrijven aan de overkant in Geldermalsen, Amsterdam, Haarlem en Heiloo. In 1969 heb ik van mijn ouders De Rog in De Cocksdorp overgenomen. Dat was in de beginjaren geen vetpot. Het seizoen duurde 3,5 maand, dus je moest zorgen dat je ergens een baantje had, anders had je niet of heel weinig te eten. Heb bij Daalder in de bouw gewerkt. Bij Saal aardappelen gesorteerd en bij Aad Sar en bij Wim Nok (Van 't Noordende) bollen gedekt en gerooid. Heb in die tijd met mede-ondernemers de Ondernemersvereniging opgericht met alle ondernemers uit polder Eierland en De Cocksdorp. Dat was niet altijd makkelijk, want men lag elkaar niet zo erg, maar het is toch gelukt met een heel unieke opzet. Nadat ik in 2001 de zaak verkocht had, ben ik naar De Koog verhuisd. Ik dacht dat ik het rustiger aan kon doen, maar dat zat er niet helemaal in. Gelukkig heb ik daar nog 13 jaar bij Viscentrum van Beek gewerkt met heel veel plezier.
Wat doe je verder zoal?
Ben nu met pensioen, maar mensen met pensioen hebben tijd zat zegt men en dan weet men je altijd te vinden. Ik was intussen verhuisd van De Koog naar Den Burg, dus een mooie prooi voor de toen nieuw op te richten Dorpscommissie Den Burg. Men had in het begin het idee voor een min of meer opgepimpte feestcommissie, maar daar hadden we geen zin in. Ons idee was dat de gemeente ons advies zou vragen en wij - indien nodig - gevraagd en ongevraagd advies en commentaar zouden geven. Na diverse intense gesprekken lukte het dit vast te leggen. Verder ben ik sinds enige tijd secretaris van de Adviesraad Sociaal Domein, ik breng maaltijden rond voor Texels Welzijn en ik vervoer patiënten naar het ziekenhuis in Den Helder, Alkmaar of waar men ook heen moet.
Waar komt je betrokkenheid met Texel vandaan?
Omdat ik een beetje door het hele land gewerkt heb, besef je later dat we hier op een apart stukje Nederland wonen, Ik zeg wel eens tegen mensen die af en toe klagen, dat ze blij mogen zijn om hier te wonen. En als iedereen zich een beetje om de ander bekommert en elkaar gewoon gedag zegt op straat - heel makkelijk en kost niets – dan krijgt men meer contact met de buren en de bewoners in de wijk en minder vereenzaming.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Het is zoals overal, de ene mens ligt je beter dan de andere. Onze 'nieuwe Texelaars' geven mij af en toe het gevoel dat ze beter zijn dan de 'oude'. Soms is dat ook zo, maar lang niet altijd. Sommige Texelaars zijn ook eigenwijs - ik ook bij tijd en wijle - maar probeer wel vaak het hele plaatje te zien. Als iemand mij kan overtuigen ben ik om. Nieuwe Texelaars hebben ook best wel goede ideeën en ik denk dat we daar meer open voor moeten willen staan en naar luisteren. Niet gelijk van tafel vegen.
Wat mis je op Texel?
Soms de openheid en saamhorigheid van zijn inwoners.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Wat minder overheidsregels, niet alleen van de gemeente maar zeker ook van de provincie en van het rijk. De gemeentelijke regels vallen nog wel mee, maar de regels van de provincie en het rijk belasten de inwoners en bedrijven het meest. Veel ondernemers moeten zich bedenken dat als zij goed en opgeleid personeel willen hebben (en houden) zij hen ook daarnaar moeten belonen. Je moet medewerkers niet het gevoel geven dat wat jij doet, een ander en jonger iemand van bijvoorbeeld 15 jaar goedkoper kan en net zo goed doet. Iets wat dus niet waar is.
Wat is er mooi aan Texel?
Heel veel. Ik betwijfel alleen of de natuur, die er al was, niet goed was waardoor men bedacht heeft dat de natuur hersteld moet worden. Het punt is echter dat de natuur zich niet zomaar laar dwingen he. En of de nieuwe natuur mooier is en net zo open blijft als hoe het was? Ik heb daar mijn twijfels over.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Texels Welzijn, voor alles waar zij zich voor inzetten, en als topproject het Hospice, zeker een plus voor het eiland en zijn bewoners.
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
Eigenlijk best wel positief, mede door onze gasten kunnen wij hier van diverse voorzieningen genieten. Het is alleen zo jammer dat er weinig mogelijkheden blijven voor mensen met een kleine beurs en mensen die graag willen kamperen. Men moet niet alles vol zetten met vakantiehuizen en proberen de gasten uit te melken. Laten we samen met de gasten genieten van al het moois dat ons eiland te bieden heeft.
Wat doe je over vijf jaar op Texel?
Bij leven en welzijn zou ik nog wel een tijd het zelfde willen doen, maar zeker ook willen genieten van mijn kleinkinderen. De eerste is dan 5 en de ander 4,5. Mooie leeftijden voor een opa toch?
Volgende 'Eiland Van...'?
Mieke de Vries-Slot, ik heb met haar in de dorpscommissie gezeten, ze is een heel enthousiast open mens . Werkt als zelfstandige, spreek haar nog wel eens maar eigenlijk te weinig, ik weet dat ze genoeg plannen en ideeën heeft.