Ongezouten
Hallo
Annie heeft zich suf gelachen om de laatste column van Woelmuis, waarin in steenkolen Duits adviezen werden gegeven aan onze gasten. Geweldig, dat doet Annie haar of hem niet na. Ik heb wel nog twee aanvullingen. De eerste is dat ik het zat ben om constant met 'Hallo' aangesproken worden. Als we knus op ons bankie zitten, manlief lurkend aan zijn pijpje en ik een kasteelromannetje lezend, worden we vaak wreed gestoord: 'Hallo'! En dat terwijl landelijk een verbod is afgekondigd op het ongevraagd, meestal tijdens etenstijd, opbellen door instanties die steevast beginnen met dat hallo. Kap daar eens mee. Zeg gewoon gedag of liever nog, zeg niks. En de tweede aanvulling betreft het met licht aan fietsen gedurende de hele dag. We willen niet alleen de nachtelijke duisternis koesteren, maar ook de dagelijkse. De zon is al verblindend genoeg. Uit dat licht! Trapt gelijk een stuk lichter zonder licht. Zo dat was het. Ik hoop dat Woelmuis voor een gepaste vertaling kan zorgen. Verder heb ik me weer aardig druk gemaakt om een krantenkop. Vorige week dinsdag pontificaal op de voorpagina: 'Luchtballon baart opzien.' Nou hebben we net een Texelbreed verbod afgekondigd om ballonnen op te laten, zweven er twee van die joekels boven ons hoofd. En niemand die wat doet. En dan de tekst dat die dingen opzien baren. Het enige wat gebaard moet worden zijn kinderen. De kop had veel beter kunnen luiden: 'luchtballon voelt zich opgelaten.' Maar ja, protesteren heeft geen zin, want dat hebben we wel gemerkt met de veroordeling van de blokkeerfriezen. Niks doen en de andere kant opkijken is de boodschap.
We kunnen trouwens weer terugkijken op een fantastisch mooi weekend vol activiteiten. En wat een prachtweer hadden we! Als dit de gevolgen zijn van het zogenaamde gat in de ozonlaag, is Annie er heel erg blij mee. En het leuke was dat je badgasten niet hoefde te vragen voor wat voor activiteit ze kwamen. Het vogeltjeskijkweekend trok honderden kruisingen aan tussen Indiana Jones en Freek Vonk. In hun camouflagepak gingen ze, vergezeld van een enorme toeter, op jacht. En verdraaid. Ze kregen toch maar mooi een Steppenkiekendief, een Buffelkopeend, een Siberische Boompieper en een Gestreepte Zandloper in beeld. Hoewel, die laatste bleek mee te doen aan de Obstacle Run die voor de laatste keer werd gehouden. De deelnemers moesten een loodzwaar parcours afleggen in het zand, met dertig te nemen hindernissen. De modder droop van de gezichten van de deelnemers die dit keer de weergoden trotseerden in korte broek. Wellicht kan er een combi gemaakt worden met de Waanzin die immers ook voor het laatst wordt gehouden. En tot slot hadden we ook nog het Bluesweekend. En natuurlijk gingen die toeschouwers traditioneel in het zwart gekleed. Camouflagepak, moddervet of in het zwart? Nog even en we krijgen een speurtocht naar de meest vreemd uitgedoste homo sapiens.
Annie@texelsecourant.nl