Emotie en drama in dubbelconcert
Texel beschikt over grote muzikale rijkdom. Zaterdagavond gaven Christelijke Muziekvereniging Excelsior en het Christelijk Mannenkoor een daverend concert in De Burght.
Terwijl elders in het centrum liefhebbers warm liepen voor een avondje blues, galmde binnen muziek van een heel andere genre door de kerk. Na het grote concert van Excelsior dit voorjaar in het teken van de Top 2000 ter gelegenheid van het 110-jarig bestaan, had het orkest nu een heel ander repertoire. Afwisselend gebracht met liederen door het Mannenkoor.
Kwaliteit
Excelsior heeft zich de afgelopen jaren onder leiding van dirigent Johan van 't End verder ontwikkeld tot een orkest met veel kwaliteit. Bijna vijftig muzikanten sterk en doordat alle secties, van saxofoon tot bugel, slagwerk en trompetten goed bezet zijn is het ook prettig werken voor de dirigent die alweer aan zijn derde seizoen voor het orkest begint. Een periode waarin veel wordt geoefend, "continu fijnslijpen", zoals hij het zelf zegt. Het resultaat was zaterdag goed te horen, in de mooie akoestiek kwam het spel ook goed tot z'n recht.
De christelijke basis ontbrak niet. Na een intrada als intro speelde Excelsior onder leiding van dirigent Johan van 't End het bekende koraal Mijn Gebed. Om daarna de Zwaanriddersage ten gehore te brengen, het muzikale verhaal over liefde en vertrouwen, waarin de emotie en drama van dit thema doorklonk. Om daarna vol drama te vervolgen met "Down bij the Salley Gardens, het verhaal over twee geliefden.
Christelijke oorsprong
Voorafgegaan door het Mannenkoor, dat onder leiding van Jan Beijert opende met het waardige en ingetogen "Deep Harmony". Ook dit koor kent een bezetting die over de breedte goed gevuld is en dat onder leiding van Beijert een indrukwekkend concert gaf. Ook dit keer werd de christelijke oorsprong niet verloochend. De titels van liederen als "Zoals ik ben" en "Ik bouw op u" hoeven verder geen betoog. Met aansluitend op de eilandsituatie "De haven van rust" met als afsluiter in het eerste blok voor de pauze "Witter dan sneeuw" uit het geestelijke genre.
Excelsior maakte indruk met "Dakota", een muzikale schets in vijf delen door componist Jacob de Haan over het leven en de cultuur van de Sioux Indianen in Noord- en Zuid-Dakota. Het orkest sloeg zich knap door dit stuk waarin stiltes werden afgewisseld met bombastische gedeelten en allerlei tempowisselingen. Om te vervolgen met "Anna Magdalena's song", geïnspireerd op de tweede vrouw van Bach.
Het Mannenkoor vervolgde met "Adoramus" uit de lijdenstijd, om daarna van het Latijn over te stappen op de Byzantijnse liturgie met "Noenje Sieljoe", een lied met diepe klanken waarin een mooie rol voor de bassen is weggelegd. Met als derde lied de lofzang "Mielostj Miera". Met het Engelstalige "Take me home", een hommage aan de mijnwerkers in Wales, bracht het Mannenkoor de goed bezette Burghtkerk in heel andere sferen.
Filmmuziek
Het concert werd afgesloten een gezamenlijk optreden van orkest en mannenkoor met "Conquest op Paradise" de titelsong van de film uit 1992 over de ontdekking van Amerika. Imposant was ook de gezamenlijk gebrachte "Exodus Song", muziek uit de film Exodus. Met als slotakkoord aan de luisteraars de boodschap "You never walk alone".