Wat ik zeggen wou Toekomstplan
"De grenzen van de ontwikkelingen (alleen op Texel of ook in Den Helder, in Nederland?) liggen daar waar de balans tussen de economie en de ruimtelijke kernwaarden wordt verstoord, etc, etc.", zo luidt een gedeelte van de opening van de startnotitie Integraal Toeristisch Toekomstplan.
Met deze openingszin is eigenlijk direct al aangegeven en vastgelegd hoe de toekomst er op heel Texel moet gaan uitzien: onze geroemde Kernwaarden zijn nu al op veel plaatsen aangetast en zelfs helemaal verdwenen. Neem het begrip Rust!
Ondanks het dennenbos aan verkeersborden wordt overal, ook en vooral, in de bebouwde kom te hard gereden; is er veel onnodig geluidsbelastend en kostbaar zuurstof verpestend gemotoriseerd verkeer van antieke,stinkende solexen en tuktuks en levensgevaarlijke race-autootjes en dan zijn er ook die gestaag parkeerruimte zoekende automobilisten nog. In 2015 of 2016 werden er door de TESO 1.500.000 voertuigen overgezet die hier met elkaar minstens 15.000.000 liter brandstof hebben verstookt; een groot gedeelte midden in onze woonstraten. Over zuivere lucht gesproken!
Ruimte: "Texel, waddeneiland met 6 dorpen" was eens onze beknopte topografie. Nu zijn sommige "toeristen-dorpen" minstens zo groot als onze kleinste echte dorp. Stilte: als u nog van die plekjes weet, moet U het niet verder vertellen!
De vraag van het gemeentebestuur hoe we Texel aantrekkelijk kunnen houden voor de toerist is eenvoudig te beantwoorden: houd Texel op de allereerste plaats aantrekkelijk voor ons Texelaars en stop met het steeds verder oprekken van onze tolerantie-grenzen, zodat wij open en gastvrij kunnen blijven en tevens het gevoel behouden dat Texel ook nog steeds van ons Texelaars is!
In plaats van de voet nadrukkelijk op het gaspedaal van "nog meer", moeten de Gemeentelijke, Provinciale en Landelijke overheden hun voet op het rempedaal gaan zetten en dat vereist niet alleen visie die niet beperkt wordt door economisch belang, maar bovenal politieke moed.
Rien Mast,
Den Burg.